Hier wordt komende week the Scottish Open gespeeld. Een
soort van opwarmertje voor The Open (dit jaar in Noord-Ierland). Dat betekent
dat de top hier komt spelen en daarom gaan wij graag naar dit toernooi. Sinds
The Open zo gecommercialiseerd is: liefhebbers weert, maar bedrijven warm
welkom heet, zijn wij afgehaakt. Hoge pieten van the R&A in gesponsorde
kleding te zien was voor mij het signaal dat ze een verkeerde course waren
ingeslagen.
The Scottish Open is veel toegankelijker. Hier komen
golfliefhebbers. Mensen die om 7 uur met hun stoeltjes binnenkomen en pas
weggaan als de laatste speler de achttiende afloopt.
Om op deze camping Yellowcraig te komen moet je een jaar van
tevoren boeken. Het is een prachtige camping middenin de natuur. Niks geen
rijtjes of straatjes.
We zitten vlakbij de kust – dus veel wind. Mensen met
uitschuifbare luifels houden die ingetrokken. Zo blij dat we die niet meer
hebben (ook verloren tijdens een windhoos).
Ik had voor elf dagen geboekt maar gezien de faciliteiten
heb ik dat verkort met drie dagen. Nu moet ik zonder internet een
tussenoplossing zien te regelen.
De 155 miles reis was een fluitje van een cent. We hadden
tijd over en konden gelukkig een goed parkeerplaats vinden om te lunchen.
Om 12.50 werden we door een bord van de camping
tegengehouden. Op het nabij gelegen parkeerterrein stonden een groot aantal
campers en een caravan. “Staan die te wachten tot de oprit wordt
vrijgegeven,” vroegen wij ons hardop af.
Wij bleven op de weg voor dat bord staan en deden of ons
neus bloedde. Gelukkig kwam een warden op zijn tractor nog voor een uur
aanrijden. Hij haalde het bord weg en wij konden als eerste bij de receptie
aankloppen. We konden kiezen uit de roze gekleurde plaatsen. Zo weinig keuze
hadden we niet eerder gehad.
Inmiddels staat de camping vol. In Groot-Brittannië is de
vakantie ook begonnen.
Er is helaas geen wifi. Ook G4 is niet goed. Ik zat in een hokje waar men informatie kan halen, maar ook boeken en dvd’s mogen lenen. Ook hier werkt de wifi niet. Drie ettertjes hingen om me heen en vroegen waarom ik niet in de caravan zit met mijn laptop.
Er brak een onweersbui van jewelste los. De receptie sloot stipt om zes uur. In de caravan weet ik nu het blogje te plaatsen.
Maar wat een worsteling en frustratie. Ik ben vooral razend dat een dure club als de CAMC geen internet aan zijn gasten kan bieden.
Het is 2025!!
*******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten