De zevensprong....

 

......plus één.

 

Wat als overbrugging gepland was werd uiteindelijk voor zeven jaar ons huis.

 

Adieu achtste woning!

*****

Dorstige meeuwen

 

Het moet nou toch niet veel gekker worden.

De boerenkool is op.

De planten zijn kaal.

De pinda's zijn zo goed als op.

En voor cafetaria Rosja (een combinatie van de namen van de gulle gevers) tjilpt een wachtrij. Dit verzin ik niet.

 

Vanmorgen liet deze meeuw zich rustig fotograferen.

Toch maar even ingegrepen. Plastic in de maag kan niet goed zijn.

 

Rare meeuw.

Tipsy?

 

Nee, Pepsi!! 

 

Achterdochtig

*********************

P. ontving onderstaande e-mail.
Betreft dit een geval van phishing?

Ik werd een aantal keren telefonisch benaderd.

Het ziet er zó betrouwbaar uit. De mail is keurig ondertekend en voorzien van adres en telefoonnummers.

Maar na de inmiddels bekende "bankmails" en smeekbedes om geld van "in het buitenland gestrande vrienden" ben ik op mijn hoede.
Ik houd het bij de officiële ESTA site om een visum aan te vragen.

Dear ESTA Applicant,

This e-mail is in regards to your visa to USA. The ESTA Visa which you need to travel to United States has expired. Please call us back on xxxxxxxxxxxxxxx to reconfirm the details so that the ESTA Visa can be renewed for the next 2 years. You can also apply online on www.travel.visa-affairs.com

Wat mij echter niet lekker zit:
- wat weten zij van onze visa?
- hoe komen zij aan mijn telefoonnummer en e-mailadres?

Of ben ik voor niets achterdochtig?

Dat hoop ik van het Amerikaanse consulaat te horen - naar wie ik de oorspronkelijke e-mail heb doorgestuurd.
*******************

Plaspraatje

 

Het was tijd voor mijn jaarlijkse bezoek aan de uroloog.

El heeft al meer dan twintig jaar een overgevoelige blaas.

 

De alleraardigste dokter N. liet me een klein uur wachten.

Niet erg.

 

>>>Een Surinaamse jongedame had man en koddig kind (met blauwe ogen) meegenomen.

Waarom, vroeg ik mij af, neemt ze man en kind mee - die uren moeten wachten? Ze gingen niet mee de spreekkamer in en toen de vrouw naar andere afdelingen moest voor verdere onderzoeken bleven man en kind achter in de wachtkamer.

Wat een kwelling voor zo'n kleintje, die dan ook in de wurggreep werd gehouden door papa.

Ik keek en vroeg me af of deze mensen sinterklaas zouden vieren. Momenteel heb ik dat met alle oud-koloniale medelanders.

 

Ik was de enige die niet met een smartphone zat te spelen.

Kon ook niet, want ik heb geen G3.

Wel heb ik P. een paar keer ge-smst.

"Boerenkool uit de vriezer" en "10 aardappels schillen alsjeblieft.

 

Er schoof een Marokkaanse vrouw aan.

En ja hoor..............ze werd gevolgd door haar moeder.

Dokter N. is een man, dus...........<<<

 

Maar dit terzijde.

 

Zuster B. (die een broer in Meliskerke heeft en met wie ik altijd een gezellige kletspraat had) zoog mijn urine via een rietje uit de blaaspijp.

Ik hoor u nu denken.

Ga daar vooral mee door!

 

Zuster B. was de enige die dat pijnloos kon. Alle verpleegkundigen na haar (ze is al jaren met pensioen) verstonden de kunst van het steriel urine afnemen niet zo goed.

 

 

Vandaag mocht ik naar het lab.

Ik moest in een potje plassen.

 

Met een nog niet volledig geheelde meniscus werd dat een waar acrobatieknummer boven de pot.

 

 

Het was kwart voor vijf en zo te zien waren mij vandaag veel potjesplassers voorgegaan.

 

 

Daar gaat ook haar boerenkool

Het is jammer.

De tweede portie boerenkool die ik morgen had willen eten is in de maag van één van de Petertjes verdwenen.

Vervelender is dat ze ook aan de potten zijn begonnen.

Dus ging ik naar de boerin om weer een struik te halen.

Hier zijn geen Petertjes.

Maar wel Tokkies.

Kabel

 

Kabel geeft - waar wij zitten - zondermeer de beste ontvangst.

Beter dan ADSL.

 

We hebben ons, na de ruzie met de klantenservice van Zeelandnet, goed laten voorlichten door het onafhankelijke bellen.com - voorheen Ben Woldring.

Bij hen heb ik mijn klacht over de service van Zeelandnet ook neergelegd.

 

Kabel dus.

Dan moet de kabel niet beschadigd zijn, Zeelandnet/Delta!

 

Beschadigd is hij dus al vanaf het begin, vandaar ook de doorlopende problemen.

De man die een digitaal kaartje in onze televisie kwam plaatsen zei drie weken geleden al dat er iets goed mis was met de kabel.

 

Een weekend zonder internet is bijzonder lastig, vooral als je bankzaken en afspraken moet regelen.

 

Vanmorgen reed er godzijdank een busje van Delta het parkeerterrein op.

 

Dat Zeelandnet ons vrijdag na het eerste telefoontje niet heeft teruggebeld vonden ze ironisch gesproken niet vreemd.

Maar volgens de heren had er op dat moment nog makkelijk iemand naar ons gestuurd kunnen worden.

Blijkbaar moest het hele park plat liggen wilde dat gebeuren.

 

De Delta-mannen hebben de spreekwoordelijke pleister op de diepe wond geplakt, maar dat is alleen symptoombestrijding.

We zijn online, maar storingen kunnen blijven voorkomen.

 

Helaas, er zal gegraven moeten worden.

Nieuw huis, nieuwe tuin.............ons keurig aangelegde pad gaat op de schop.

 

Wij zijn heel benieuwd hoe Zeelandnet/Delta het ongemak en de dagen zonder internet en televisie gaat compenseren.

 

Ook wij willen dat tevreden gevoel terug.

*****

Daar gaat onze boerenkool

 

Peter en de Petertjes hebben een weg naar binnen gevonden.

Klandizie voor Rosja

 

Inmiddels is P. aan de uitbreiding begonnen.

De pinda bar.

 

Wat buiten wonen wel niet met een mens doet.

****

Boterham

**********************

In Amerika kan ik bij Publix brood dun, -gewoon of dikker laten snijden.

 

In Nederland heb ik nog geen bakker gevonden die zo’n snijmachine heeft.

Idioot eigenlijk.

 

Wij eten hier in Zeeland boterhammen waar je doorheen kunt kijken. Je blaast ze zo van je bord. Met koude boter vermorzel je ze. Jam druipt er gewoon doorheen.

 

Ik houd van een flinke snee brood. Niet van volkoren vloeipapiertje.

 

Er zijn twee oplossingen:

 

Of weer zelf gaan snijden.

 

Of:

 

Zeelandnet laat klanten in de steek

********************************************************************************
Dit is improviseren: een blogje op mijn mini-Pad in een restaurant.

Zeelandnet heeft ons voor de tweede keer binnen drie weken in de steek gelaten. Geen internet en slecht televisie signaal.
Drie weken geleden vlak na de voltooiing van de bouw was het nog helemaal geen signaal.

Na vijf dagen kwam er een telefoontje: "Als het goed is, dan heeft u nu internet en televisie. Het spijt ons oprecht. Het moet nu helemaal goed zijn."

Niet dus!

Het haperde de hele week al, maar op het moment dat ik dan wilde gaan bellen herpakte wifi zich toch. Tot vandaag.

Manlief belde vanmiddag. Hij zou teruggebeld worden.

Dat gebeurde niet.

Toen wij de telefoon dan maar weer pakten kregen we allesbehalve "klantenservice" te spreken.

We worden aan het lijntje gehouden. De standaard, nietszeggende antwoorden: "Het moet uitgezocht worden. We zien dat er meerdere storingen zijn geweest. Daar gaan wel een paar dagen overheen."

'Wij willen nu direct een monteur!'
"Nee, wij kunnen op vrijdag om half vijf niet nog een monteur op pad sturen.'

Je kunt heel boos worden, maar je staat machteloos.

Ik heb dus geen idee wanneer mijn volgende blogje verschijnt.

Dat hangt geheel van Zeelandnet af!
****************************

Rosja

 

P. had gelijk:

 Ook het vogelcafetaria Rosja (een seniele afwijking dat wij altijd voor alles een naam verzinnen) waar de heerlijkste pindakaas verkrijgbaar is moet daar weg.

 

Die smerige kraaien beletten de hongerige koolmeesjes en winterkoninkjes iedere toegang. Gisteren zagen we eindelijk een goede klant, maar die had geen schijn van kans.

 

Rosja is naar een rustieker plekje verplaatst.

 

Storing

 

Een terugslag(je).

Mijn knie is dik, warm en straalt een "beursige" pijn uit.

Vannacht wist ik, ondanks de diclofenac en pijnstillers, niet hoe ik liggen moest.

Het baart me meteen zorgen, terwijl er 2-6 weken voor de revalidatie staat.

 

Nou ja - in ieder geval kwam de monteur vanmorgen.

Nee, niet voor mijn knie. Voor de splinternieuwe afwasmachine die mij elf dagen geleden (drie dagen na de meniscus operatie) met een vuile vaat liet zitten.

 

Weet u nog hoe ik een hele dag aan het telefoneren ben geweest?

Bijna smekend op mijn knieën: "kom alstublieft zo snel mogelijk!"

 

Ook de keukenleverancier Pelma heb ik tientallen keren gevraagd er vaart achter te zetten. Maar nee hoor...

Als het zo druk is, geeft dat te denken. Slecht merk?

 

>>Even terug naar de bouw.

Tijdens die periode heb ik alle afspraken via de aannemer laten lopen.

 

Of het nou de keuken, -badkamer, -haarden, -tegel, of witgoed leverancier was: in de showroom belde ik de aannemer op, liet de verkoper met hem praten en sprak af dat het contact verder via hem zou lopen. Dat werd ook opgenomen in de order.

 

Dat het niet altijd goed ging en het gezeur toch bij mij terecht kwam was te verwachten, maar dan kon ik altijd verwijzen naar de afspraak: "U regelt het met Gijs! Klaar!"<<

 

Vanmorgen lag ik nog in bed toen de monteur kwam.

Ik hoorde het gesprek dat P. met hem voerde.

"Een montagefout," hoorde ik de monteur zeggen. "De sifon is te laag geplaatst, daardoor komt er een overloop van water en geeft de machine een storing aan. Het water kan niet weg."

 

Ik kwam uit bed, schoot in mijn splinternieuwe Ikea-badjas (gelukkig was ik gisteren naar de kapper geweest, dus aan mijn haar hoefde ik niets te doen) en liep de kamer in.

 

Inmiddels was de storing opgeheven, maar dat was niets meer dan symptoombestrijding.

Ik belde direct met Pelma.

 

De verkoper scheen het te druk te hebben (angsthaas) en dus kreeg ik voor de tigste keer iemand van de servicedienst.

Zij zijn mij ongetwijfeld zat. Maar ik ben hen elf dagen langer zat!!

 

Ik drukte mijn telefoon direct in de handen van de monteur.

"Leg het maar uit!!"

 

En dat deed hij.

Vervolgens sprak de Pelma-man mij met bedeesde stem toe.

Natuurlijk komt er iemand (de kranenman was hier toevallig drie dagen geleden al) om de sifon te verplaatsen en natuurlijk komen de eventuele monteurskosten voor rekening van Pelma. 

Ja, haal je de koekoek.

 

Hoe gaan ze ergernis en ongemak vergoeden?

****

A Future President Meets JFK

Zo komt Jan Splinter door de winter

 

 

P. heeft een energie waar een paard moe van wordt.

Onbewust denk ik dan aan een jaar geleden.

Ik weet het, terugkijken moet ik niet doen. Zet het vizier op de toekomst.

Toch is het in dit geval wel goed om even aan die rot maanden te denken. Het is niet voor niets geweest.

 

Carpe diem en.......... Brassica oleracea

 

Walcheren

 

"Met veel slechter weer dan dit moest ik over deze kale vlakte fietsen. Helemaal van Zoutelande naar Middelburg en weer terug."

 

Op deze regenachtige dinsdag gingen we terug naar de geboortegrond van P., Walcheren.

Doel was de zuivelboerderij waar ik een paar dagen geleden al aandacht aan besteedde. Hier wordt echt de lekkerste (chocolade)vla, yoghurt en slagroom gemaakt.

Ik verwachtte een luxe landwinkel, maar niets was minder waar en dat vond ik wel zo leuk.

 

Via Valkenisse ging het verder naar Vlissingen, wellicht de enige stad in Zeeland waar ik helemaal niets mee heb.

 

 

Een leuke middag met een heerlijk toetje uit Hoogelande.

*****

Details

 

Gijs en Chris kwamen vandaag de spreekwoordelijke puntjes op de i zetten.

We hadden gewacht met de haard aanmaken tot zij er waren. De handleiding maakte ons doodsbang.

 

Het deed me erg aan de bijsluiter van medicijnen denken. Dat je je afvraagt: waarom neem ik dit?

Er mag meer niet dan wel.

P. reed speciaal naar de Brouwersdam om een emmer (doof)zand te halen.

 

Maar Gijs en Chris gaven dat laatste, nodige duwtje en dus ging de fik erin.

Eerst langzaam, maar na enige tijd loeide het kacheltje toch lekker.

 

De hele bouw, van eind augustus tot eind oktober, was een bijzondere ervaring.

Ik zal de reuring missen. De adrenaline. Het direct reageren op vragen. Oplossingen zoeken. Meemaken hoe eigen huis en haard ontspringen.

 

Vandaag was het in die hoedanigheid de laatste keer dat we met heren van BKSD aan tafel zaten.

Zij gaan door naar volgende projecten. Wij gaan genieten. 

 

Kortom: een inspirerende tijd is afgesloten.

 

De schutting is weer opgebouwd, maar is nu ook toegankelijk voor "hoge" auto's.

En de tuin is (hopelijk) Tommy-bestendig.

 

Filmpje

 

De monteur van Pelma kwam andere kranen plaatsen.

Kranen waar Niagara watervallen uit komen.

 

Ook het keukenraam kan nu verduisterd worden.

Maar voor wie? Of liever gezegd: tegen wie?

****

Grijs

 

Op deze grijze zondag, waarop wij herhaaldelijk de Petertjes - die hun honger stilden met de verse aanplant in onze tuin - streng moesten toespreken, zijn we eindelijk gaan zitten voor de documentaire "Churchill's bodyguard."

 

Je moet wel geïnteresseerd zijn in geschiedenis, want de herinneringen van Walter Thompson aan zijn jaren close to de meest markante staatsman van de 20ste eeuw worden uitermate gedetailleerd in beeld gebracht.

Zwart wit beelden van het begin van de vorige eeuw die ik nog nooit heb gezien.

Indrukwekkend!

 

 

Deze verfilmde autobiografie (verkrijgbaar bij Amazon.uk) misstaat niet in de Sintschoen of een kerstsok.