Hectiek

Lichtelijk overspannen schrijf ik dit stukje waar ik eigenlijk geen tijd voor heb. Daarbij komt dat mijn ogen prikken van moeheid, waardoor ik niet in kan staan voor taalfouten. Ondanks alles stroomt de adrenaline door mijn aderen.

In een notendop: de printer draait op volle toeren 187 X 10 pagina's omdat ik nog zonodig voor vrijdagmiddag 5 uur de boel de deur uit wil hebben. Vrijdagavond slapen we heerlijk luxe in Hilton Schiphol om de volgende ochtend vroeg naar de V.S. te vliegen.

Dus wassen, schoonmaken, boodschappen doen voor Jacob en pakken staan ook op de lijst. Ondertussen allerlei werklieden in huis die naarstig op zoek zijn naar de, nog steeds, onopgeloste lekkage.

Tussendoor komen er ook nog eens kijkers. Op het moment dat wij ons appartement uit de verkoop wilden halen meldden zich serieuze gegadigden, die twee maal een bod hebben Uitgerekend morgen willen ze nog eens komen kijken. Moet kunnen, al zorg ik dat ik elders ben, nl. naar huurwoningen kijken. Mocht de verkoop doorgaan, dan zijn wij dakloos.

Ook moest ik vandaag nog naar de oogarts in.........................Middelburg.

Jacob is glorieus geslaagd voor zijn golfopleiding en mag zich nu B-professional noemen. On top of that heeft hij een baan bij GCR (Golf Centrum Rotterdam) en is nu kleine zelfstandige.
Over enkele dagen zal ik link leggen zodat hij virtueel te bewonderen is.

Interview

Holman stuurde mij de volgende link, die ik uitpakte. http://www.variety.com/review/VE1117932546.html?categoryid=31&cs=1

Sundance 2007
Interview
(U.S. – Netherlands)
By DENNIS HARVEY
A Cinemavault Releasing presentation of an Ironworks Prods. and Column Pictures production.

Produced by Bruce Weiss, Gijs van de Westelaken.

Executive producer, Nick Stiliadis.Directed by Steve Buscemi.

Screenplay, David Schechter, Buscemi, based on the film by Theo Van Gogh and screenplay by Theodor Holman.

Katya - Sienna Miller

Pierre Peders - Steve Buscemi

2003's "Interview" was one of three features Dutch director Theo van Gogh hoped to remake in English when he was assassinated the next year by an Islamic extremist. His producers have gone ahead with the first of them as a tribute. Steve Buscemi's adaptation preserves the original's biting basic scenario while adding a few Americanizing tweaks to this tale of a disdainful journo's unpredictable night with the seemingly vacuous starlet he's assigned to interview. Ace perfs by Sienna Miller and Buscemi himself are the main attraction in a nimble two-hander that could hazard niche theatrical but may find small screens more welcoming.
Conceived and shot in haste to showcase two actors van Gogh wanted to use together, the original "Interview" was limited to a single interior setting. Buscemi & co-scenarist David Schechter open it up a bit, particularly in the first reel. Veteran political reporter Pierre (Buscemi) is not happy to be stuck in Manhattan just as a White House scandal is breaking -- and he's here because his editor (for reasons divulged only much later) has handed him just the sort of puff piece he abhors. His assignment is to profile Katya (Miller), a mono-monickered blonde sexpot popular for her trashy genre movies and (amusingly excerpted) cheesy TV soap -- but famous for her highly publicized love life.
Pierre's mood worsens when he's left cooling heels for an hour in an upscale restaurant two blocks away from Katya's home. She's offended by his obvious condescension, plus the fact that he seems ignorant of (and disinterested in) her life and career. Mutual accusations of unprofessionalism escalate into name-calling. Katya storms out, the "interview" is over within minutes.
Outside, however, the inevitable gawking caused by her presence triggers an accident that leaves Pierre slightly injured. Katya insists on taking the dazed man to her vast loft for some cold compresses. Both chastened by the odd shift in circumstance, apologies are swapped, drinks poured and the evening begins again -- its tenor shifting as often as Katya's moods, which swing freely from spoiled-brat to surprising intellect to reflexive sex kitten.
Pierre isn't easily taken in. But it's the actress's prerogative to use all her guile when facing a challenge.
In the end, after much alcohol, some coke, a little making out and brief physical violence, these near-strangers exchange their darkest secrets. But as both acknowledge, in their world, no such exchange is ever truly equal; there are only winners and losers, and one of them is going to emerge out-manipulated.
It's doubtful whether even an out-of-control celebrity party girl would allow a reporter to get so much potential dirt on her. But the twisty nature of the clever script, performances and staging maintain an edgy, often humorous involvement that doesn't demand full suspension of disbelief.
In his fourth pic as helmer, Buscemi adopts van Gogh's favored technique of using three hand-held digital cameras for simultaneous coverage. Result, much aided by Kate Williams' sharp editing, is a psychological couple's dance that neatly avoids potential theatricality.
Afforded a comparatively rare chance to stretch out in a complex lead role, Buscemi is excellent, limning Pierre's career battle-fatigue even as the character flickers from amusement to sympathy to contempt. Miller shows authority as Katya, who may not be a dumb blonde by a longshot, but still sports the self-absorption and petulance of a showbiz diva.

---------------------

Zelf vind ik de Nederlandse versie van Interview helemaal niet zo geweldig. Van Gogh heeft andere films gemaakt die mij veel beter liggen, maar een Amerikaanse versie met Steve Buscemi is natuurlijk wel iets om trots op te zijn. Ik kan niet aan de indruk ontkomen dat de Amerikaanse productie een andere film is dan de oorspronkelijke editie.

Buscemi was op het Sundance Festival trouwens in nog een film te bewonderen, Delirious, waar iets meer aandacht naar uitging.

De eerste teen op Amerikaanse filmbodem is gezet. Interview betekent eveneens sollicitatiegesprek. Of deze sollicitatie geslaagd is geweest bepaalt de bioscoopbezoeker. Daarom hoop ik dat Interview niet alleen in grootsteedse, onbeduidende, kleine zaaltjes wordt vertoond en sowieso op DVD uitkomt. Dan heb ik in december weer mooie, makkelijk verstuurbare kerstpakketjes voor mijn vrienden overseas.

Column producties wens ik toe dat ze voor een 2e gesprek worden uitgenodigd. Van de Westelaken zal zijn cellphone number toch wel hebben achtergelaten. 06????????

De vieze vrouw tipt.

De Vieze Man - Bo...

De Vieze Man - Na...

De Vieze Man - Da...

Van Kooten & ...

vieze man kerst

Eén van de vele magnifieke typetjes van Kees van Kooten is de Vieze Man. Ik vind dit zo ontzettend leuk. Door You Tube heb ik dat stomme UPC-kastje helemaal niet meer nodig.

Voor de echte liefhebber van het duo van Kooten & de Bie is daar altijd nog: http://www.kootenbie.nl/

Boos op UPC

Wanneer ik ‘s avonds tussen 6 en 7 word gebeld weet ik al hoe laat het is. Ja inderdaad tussen 6 en 7.

Nee ik bedoel een callcenter, enquêteurs of iets dergelijks. In ieder geval een commerciële instelling die iets van mij wil. Normaliter ligt bij mij de hoorn alweer op de haak voordat ze iets hebben kunnen zeggen. Het irriteert mij nl. mateloos.

-----

Zo ook eind november. Er werd mij een geweldige aanbieding door UPC gedaan: zo`n digitaal kastje 6 maanden gratis met tig extra zenders.

Mijn mannen hoorden mijn gesprek watertandend aan en zagen zichzelf al zappend op de bank liggen: van voetbalveld naar footballfield, van tennisbaan naar golfbaan, van zwembad naar biljartzaal, enz.
Ik ging door de knieën: het aanbod was te mooi om af te slaan. De leveringstijd zou +/- 3 weken bedragen, dus met de kerstdagen konden wij digitaal, horizontaal genieten.

Twee weken geleden vroeg mijn zoon terloops: hoe zit dat met dat UPC-kastje??
Ik heb ze direct gemaild en kreeg na een week een standaard e-mail terug. Vandaag ontving ik een brief met een totaal ander aanbod (1 maand), waarvan ik heel giftig werd.
Godzijdank kreeg ik snel een medewerkster aan de telefoon die beweerde dat er van dat half jaar aanbod geen bewijs was. Dat telefoontje was niet te traceren en dat aanbod van 6 maanden gold tot 31 december. Ik spuugde iets heel smerigs in de hoorn.
Vervolgens kon ze mijn e-mail niet traceren, zo zei ze. Er stond een bestelling in, gedaan op 19 januari. De e-mail van UPC (18 januari) heb ik bewaard.
Toen ik begon te dreigen met Kassa, bood ze terstond alsnog die 6 maanden gratis op proef aan, maarrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr dan moest ik wel eerst het boxje installeren. M.a.w. eerst installeren, dan bellen en weer je heeeeeeele verhaal doen en dan maar hopen dat van deze telefonische afspraak wel een notitie is gemaakt. Anmenooitniet.

Ik haat UPC en diens onbetrouwbare praktijken.

Ik wil dat kastje niet meer, zei ik tegen de UPC-ster.
Dan moet U het weigeren wanneer het gebracht wordt, was haar antwoord. Wat jammer en ergerniswekkend is het toch dat deze provider het monopolie heeft.

Misschien moeten we gewoon terug naar de jaren vijftig. Bij de kachel spelletjes doen: ik gooi 6 en kom op de Coolsingel.........en die koop ik.

Simsalabim

Soms zijn updates helemaal niet fijn, zo ook met deze Blogger. Het uploaden van filmpjes was een fluitje van een cent, maar kan nu niet meer. Soit!!

Bekijk dit filmpje maar eens. Ik garandeer dat dit de volgende topper in NL wordt. We zijn binnenkort uitgezongen en uitgedanst, dus gaan we op de goocheltour. Geloof me het zijn geen kaartentrucs of witte duiven uit een hoed. Kijk en huiver.

World's Most Dangerous Comic

Slippertjes

Icy bumper cars

In de staat Washington is het echt winter. Zo erg zelfs dat de grootste en zwaarste SUV`s veranderen in onbestuurbare botsautootjes.

Godgeklaagd

Sinds eind 2004 is de Humanistische Omroep bezig geweest middels drie onafhankelijke onderzoeksbureaus aan te tonen dat er in Nederland meer dan 500.000 humanisten zijn. Dat was nodig om in aanmerking te komen voor de door het Commissariaat voor de Media (CvdM) ingestelde grootteklasse B voor 39F-omroepen*. Het CvdM meende dat deze uitkomsten niet gegrond waren en deelde de Humanistische Omroep in bij de laagste categorie (C). Ook het recent verschenen rapport van de WRR toont aan dat 12% van de Nederlanders humanist is. Deze cijfers maakten op de Raad van State kennelijk geen indruk. Vandaag werd bekend dat de Raad van State het CvdM in het gelijk stelt.

Gevolg: de Humanistische Omroep gaat terug van 40 uur televisie naar 25 uur per jaar; de radio van 130 naar 74 uur per jaar. Een en ander betekent ontslag van medewerkers en verlies van expertise.

------------------------------

Van dit soort berichten word ik heel verdrietig. De achterban van de Humanisten is veel groter dan bekend: ikzelf schaar mij er ook onder maar ben niet meegeteld. Moet ik mij dan voor alles laten registreren?

Desmet Live bijvoorbeeld is één van mijn favoriete programma`s, te beluisteren op radio 5 (voorheen 747).

Nu de radiozendtijd gehalveerd wordt moet de dinsdaguitzending eraan geloven en blijft alleen de vrijdag over.

Ik ben uiteindelijk toch content met de nieuwe zenderindeling op de televisie waar ik in eerste instantie, toen de plannen bekend werden gemaakt, een hard hoofd in had.

Dat een kleine, kwalitatief hoogstaande omroep de nek wordt omgedraaid vind ik heel triest. De Mol met zijn overdadige geldbuidel brengt de grootste shithoop die er bestaat op de buis en gaat rustig door met uitbreiden naar een tweede net, dat waarschijnlijk Twintig zal gaan heten.

Mijn roep zal niet gehoord worden: de HO is inderdaad aan de Goden overgeleverd.

Hoewel...Hanneke Groenteman (die de PO een warm hart toedraagt) heeft mijn stukje overgenomen en op haar site gezet. Met enige trots mag ik zeggen dat dat niet de eerste keer is. www.hannekegroenteman.nl

Wachtkamer 3

Mijn liefhebbende echtgenoot moest gisteren voor controle naar zijn hematoloog in de Daniel den Hoed.
Hoewel het sinds we in Rotterdam wonen goed gaat en het aantal leukocyten terugloopt, gaan die afspraken toch altijd met een zeker angstgevoel gepaard. Wanneer komt de ommekeer ? CLL = chronisch lymfatische leukemie is nou eenmaal een ongeneeslijke ziekte. Maar zoals het er nu uitziet overleeft hij ons allemaal en mag weer drie maanden wegblijven.

In de Daniel den Hoed kom je van alles tegen. Mensen zoals Peter waaraan je niets ziet, maar ook zwaar zieke mensen van wie je je afvraagt of zij de zomer nog zullen halen. We voelen ons nota bene bevoorrecht met onze situatie.
In de wachtruimte staat een PC waarop je afleiding kan vinden. Mijn lief zit er dan ook graag achter om de Amsterdamse beursstanden op te nemen. Omdat je daar nou ook niet bepaald vrolijk van wordt en het niet druk was, besloot hij gewoon in de kring met wachtenden plaats te nemen.
Zijn aandacht werd getrokken door twee Zeeuws pratende mannen, beiden zo te zien in een vergevorderd stadium van hun ziekte. P. luisterde, ongewild, mee.
X tegen Y: “ken je me niet meer?’
Y (verbaasd) stotterde ongemakkelijk: “nnnneee, laat me eens goed nadenken”.
X verhief zijn stem en drong aan: “ik ben vorige maand nog bij je geweest”. Toen noemde hij zijn naam.
Y zonk weg in zijn stoel en keek radeloos in de holle ogen van de doodzieke X. “Ach man, ik had je helemaal niet herkend. Dat is ook snel gegaan?!”

Op dat moment werd P binnen geroepen en kreeg gelukkig weer “goed” nieuws te horen.
Het kortstondige gesprek bleef de hele dag door zijn hoofd spoken. Een gesprek dat, zo te zien, in de wachtkamer des doods werd gevoerd.

Zondags(ge)klets

De kop had ook kunnen zijn: Remak in de bak.

Deze dame zag ik gisteravond met een heel zwak beargumenteerde verdediging aan die grote ronde NOVA-tafel zitten. "Ze dacht dat het niet zo`n vaart zou lopen, dus waren zij en haar advocaat maar niet naar de zitting gegaan. Ze had eerlij alles opgegeven bij de balasting. Het is rassenjustitie. Discriminatie. We gaan in hoger beroep."

Dit krijgt een staartje.

====================

Vervolgens zag ik in hetzelfde programma Geert Wilders die zich ook moest verdedigen, zij het tegen een journalistieke aanval op zijn partij. Hij kwam zeer ongemotiveerd over, moet ik zeggen. "Er was een onhandige stagiaire geweest. Nee ze hadden geen steun gezocht bij extreem rechts. Steunverklaringen kan je niet controleren. Interview met NRC had hij inderdaad geweigerd."

Heer Wilders: "hoe ik ook tracht uw goede bedoelingen te geloven, toch vind ik U in deze wat naief overkomt. U zoekt extreem rechts en de daaraan gekoppelde websites niet op?! Zij U blijkbaar wel!!

Ze voelen zich senang bij U en uw partij en vele stemmen zullen ook uit die hoek gekomen zijn. Daar kunt U niet omheen. Ik ben heel benieuwd hoe U zich verder van deze bedenkelijke aanhang gaat distanciëren. Het zal uw partij altijd blijven achtervolgen."

Daarom zal dit altijd een staartje blijven houden.

====================

Vanmiddag rond 1 uur belde ik mijn tante M. op, die zwaar ondervoed met maag- en darmklachten, in het ziekenhuis ligt. Ze nam zelf op en klonk, ondanks haar erbarmelijke toestand, heel vrolijk.

Wat wil je ook als je favoriete nicht belt. :-)))

"Ik word zo geopereerd", vertelde ze met een verluchting in haar stem.

Ik heb net mijn nicht gesproken die vertelde dat het een ileus was en dat de operatie geslaagd was. Op zondag een spoedoperate: het overkwam mijn schoonmoeder precies zo 3 maanden geleden voor dezelfde kwaal.

Krijgt hopelijk geen staartje.

====================

Irene Wüst heeft haar (verwachte) Europese titel (onverwacht) niet binnengehaald, maar Sven Kramer daarentegen wel. En nu vinden de commentatoren (Smeets en Co.) dat Sven een te grote mond heeft en sterrengedrag vertoond. Zodra hij bij een volgend kampioenschap door het ijs zakt, pakken ze hem op zijn te zelfverzekerde gedrag.

Dit krijgt dus ongetwijfeld een staartje.

====================

Vandaag heb mij als keukenprinses van mijn beste kant laten zien. De hele middag stond ik in de keuken om mijn boys eens culinair te verwennen.

Zoonlief wilde dat ik kaasbolletjes bakte, dus dat heb ik gedaan.

Manliefs wens was kipfilet met courgettes in een wijnsaus, waar ik ook gevolg aan heb gegeven. Zelf had ik weer eens zin in kroonprinses van Denemarken, die inmiddels ook staat af te koelen.

Vooraf een soep van een ossenstaartje.

Het dorp (1)

…..het zegt U hoogstwaarschijnlijk niets, maar ’t is waar ik geboren ben. Kralingen is in de 30 jaar
dat wij weg zijn geweest enorm veranderd. Dat is inherent aan de tijd, maar ik ben een enorme sentimenteel en zoek herkenning.
Vandaag ben ik er met de camera op uitgetrokken om de eerste reportage te maken.
Op gezette tijden zal ik een blik werpen op oud – en nieuw Kralingen, waarbij ik vooral aan de middenstanders, die het hebben volgehouden, aandacht zal schenken. Het zijn kleine zelfstandigen die pogen het hoofd boven water te houden en daar wonderwel in slagen.

Banketbakker Carlier op de Avenue Concordia, is weliswaar niet de oudste met een historie van 104 jaar, maar de winkel is nog in de originele staat en daarom begin ik met deze zoete hofleverancier.
Als je binnenkomt ruikt het nog net zoals het 40 jaar geleden toen ik met mijn neus verlekkerd tegen de glazen vitrines aan stond. Mijn moeder kocht er niet veel omdat ze Carlier te duur vond voor een gezin van zes.

De banketbakker/chocolatier is erg traditioneel gebleven en niet erg met zijn tijd meegegaan: echter zijn koekjes (zie glazen stolpen) en kleine taartjes, zoals het aalbessen - schuimtaartje blijven verkoopkanonnen.

Achter de winkel is een museum (pje) wat zeer de moeite waard is. Op afspraak kan je met een klein groepje een rondleiding krijgen. De Kralingers kennen en waarderen Carlier: ik kom er altijd bekenden tegen.

Het is niet de beste, maar wel de uniekste banketbakkerswinkel van/in Rotterdam.
Dat kunt U gerust voor zoete koek van mij aannemen.


(foto`s aanklikken voor vergroting)

Oh, ja....

Zoals op de foto te zien is, ben ik de uitputting nabij. `s Avonds krijg ik inspiratie om aan mijn boek te werken. Ik ben altijd een nachtmens geweest: dan kom ik tot leven en is het heerlijk stil in huis. Mijn biologische klok is totaal ontregeld, hoewel ik alvast kan wennen aan de Amerikaanse tijden.

Wel heb ik radio 2 aan, al hoor ik die op een gegeven ogenblik niet meer.
Tussen 0.00 uur en 1.00 uur is daar De randen van de nacht van de EO. Een programma waarin luisteraars kunnen reageren op een stelling, afgewisseld met easy listening muziek. Nu viel mij de stelling op: Zeeuwse ouders laten hun kinderen makkelijker los. Is het uitgaan in Zeeland veiliger dan elders ?
Er werd een telefoonnummer vermeld dat ik meteen belde. Tien minuten later werd ik gebeld en zat vijf minuten in de uitzending. In tegenstelling tot Knooppunt Kranenbarg kreeg ik nu wel de kans mijn zegje te doen, zij het geheel onvoorbereid.
Daarna was het weer back to work tot 3 uur, wat een vroegertje is. Vorige week heb ik dagen tot 5 uur gemaakt. Nu weet ik hoe het voelt om een nachtdienst te draaien.

Mijn wekker gaat om 2 p.m.

Het hof maken en breken

Gelukkig is er in België ook weer eens trouble in royal paradise. Na de Leopoldaffaire, de slippertjes (incl. bastaards) van Albert en Paola en de koningskwestie, is het nu de beurt van prins Laurent.
Hij is de belhamel van het stel: de prins die zich makkelijk laat verleiden tot stoute spelletjes als fraude. Dat kwam aan het licht nadat hij de kinderkamer had laten opfrissen met een leuk ankertjesbehang. Vervolgens had hij zijn huis niet zwart maar marineblauw laten schilderen. Zijn pappie, de koning der (merendeel Franstalige) Belgen heeft gedreigd hem zijn onschendbaarheid af te nemen. Hij moet behandeld worden als een gewone burger. Nou ja.................gewoon. Laurent verdient een slordige 3 ton met niets doen. Helaas heeft hij nu wel iets gedaan, iets wat niet mag.

Prins Hendrik was weliswaar de gemaal van onze toenmalige vorstin Wilhelmina, maar ik zie veel gelijkenissen tussen de twee prinsen.
Hun minderwaardigheidsgevoel, vrouwenverslinderij (liefst hoeren), geldsmijterij en ander buitensporig gedrag leidden er toe dat ze op non-actief werden gezet. Ook Hendrik kwam onder curatele te staan en mocht alleen nog maar hazen schieten op landgoed 't Loo.

Laurents oudste broer Filip schijnt ook niet de slimste te zijn. Over hem deden al wat goede Belgenmoppen de ronde.
Het wachten is nu op de republiek en de scheiding van de Vlaanderen en Wallonië.
Wordt in dat geval Manneke Pis Frans-of Nederlandstalig?

Lijkenpikkerij

Wij hebben een proefabonnement op HP/de Tijd.
Ik wissel nl. graag regelmatig van opiniebladen. Nu zijn het HP en de Groene Amsterdammer. Over een tijdje is het de Elsevier, dan weer VN en ga zo maar door. De afwisseling, andere belichting, links of rechts: het werkt verfrissend en houdt mij scherp.

HP weet bij tijd en wijle met iets controversieels te komen. Twee jaar geleden was het de Roy van Zuyderwijn-affaire en onlangs verscheen het Alicia-interview.

Nu schrijft ene Alies Pegtel een feuilleton in 8 delen over Ayaan Hirsi Ali. Gelukkig loopt het proefabonnement vóór die tijd af, want ik ben het spuugzat. Dit is in feite een uitgebreide Zembla op papier, waar ik niet op zit te wachten.
Ik ben nooit een fan van A.H.A geweest, maar dat natrappen en eindeloze gezuig komt mij m'n strot uit.
Is er nu niet genoeg gespit en gegraven? Wat is hier de meerwaarde van?

Ephimenco en andere vrienden hebben fel uitgehaald naar de "journaliste", die beweert dat H.A haar toespraken en boeken heeft laten schrijven door ghostwriters, zoals Ephimenco. Hij ontkent.

Het interesseert mij geen snars of Ayaan zich liet helpen. Misschien is dat zelfs een pré. Ze deed haar uiterste best om goed voor de dag te komen. De intentie was duidelijk.

Dit soort akkefietjes legt een weekblad trouwens geen windeieren, hoewel mevrouw Pegtel wel op moet passen dat ze niet te veel onwaarheden opschrijft.
Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik de ontwikkelingen van dit journalistieke geharrewar zal blijven volgen. Het gaat, wat mij betreft, al lang niet meer om A.H.A, maar om de integriteit van de journalistiek (zo die bestaat).

Dan is daar ook nog het portret van Pieter Broertjes (Volkskrant) dat HP op 22/12 publiceerde. De reactie deze week van de getergde Jan Blokker spreekt boekdelen en zal met graagte door de HP-redactie geplaatst zijn. Hij mocht in ieder geval ruimschoots de voorgeschreven 150 woorden overschrijden.
Blokker richt zijn reactie in briefvorm aan Pieter Broertjes en geeft zijn kijk op de (blijkbaar vieze) gang van zaken, dat leidde tot zijn ontslag en overstap naar NRC Next.

Wordt vervolgd............................of niet

Borat bij Letterman

Bij leven en welzijn (ook van mijn schoonmoeder) gaan wij over enkele weken naar de V.S. Dan haal ik de film Borat bij Blockbuster. Vervolgens nestel ik mij op de bank met een grote bak mint chocolatechip icecream van Edy's.
Als fan van Ali G. en David Letterman (die ik altijd Betterman noem, omdat ik hem vanuit mijn bed bekijk), ben ik heel voldaan met dit filmpje. Het dateert van 30 oktober, vlak voordat Borat in de V.S. in première ging. Om vast in de stemming te komen.

Oog om oog.....

...... moeten de beulen gedacht hebben toen ze luidkeels de strop om Saddams nek knoopten en het luik onder zijn voeten openden. Het waren echter niet de officiële hangers, maar geïnfiltreerde vijandige sjiieten die het monster van Irak lieten bengelen.

Ik kan natuurlijk niet achterblijven met een reactie. Maar veel nieuws heb ik aan alle commentaren niet toe te voegen. Ik ben het eigenlijk wel met iedereen eens.
Het is allemaal zo dubbel: ik ben tegen de doodstraf, doch tegen dit vonnis had ik geen bezwaar, maar de uitvoering vond ik walchelijk en deed me tegelijkertijd ook weer helemaal niets.

Op mijn netvlies staan de beelden (foto) van het gegijzelde, bange, Britse jongetje dat ongewenst door Saddam wordt aangeraakt (1990). Gruwelijke scène, waar de hele wereld machteloos toeschouwer van was en waar ik weer kippenvel van krijg.

Door de executie werd in de V.S. direct code orange afgekondigd, waardoor the studs van de Bold & the Beautiful niet durfden te vliegen. Jammer voor de fans, die nu vast en zeker ook tegen de doodstraf zullen zijn.

Blijf ik met één prangende vraag zitten:
wanneer komen de geruchten los dat een dubbelganger van Saddam is opgehangen?

Kort concertnieuws

Gisteren het eerste concert in het nieuwe jaar gehad. Burgemeester Opstelten had alle (vrije) plaatsen opgekocht om zijn ambtenaren eens cultureel te fêteren. Dat is weer eens iets anders dan een hapje en een drankje.
Zelf was hij ook aanwezig en zat op de koninklijke stoel, geflankeerd door hotemetoten en Sylvia hotemeToth. Wel heerlijk om de grote zaal van de Doelen uitverkocht te zien. Dat is wat het Rotterdams Philharmonisch ook verdient, maar niet krijgt. Dank U wel, burgemeester!
Het was wel duidelijk dat dit voor velen een eerste klassiek concert was. Tussendoor applaudiseren in een symfonie maken wij normaliter niet mee.

Wat er op het programma stond (en staat t/m zondagmiddag):
Symfonie in d van César Franck en het Requiem van Fauré.
Wij vonden dat laatste een slechte keus voor een nieuwjaarsconcert en waren ook niet echt onder de indruk.
Franck, daarentegen, was om in weg te zwijmelen. Mooi!

<== (2 x aanklikken en het cirkeltje om 7 februari negeren)
Liefhebbers wil ik nu vast attenderen op wat er begin februari op het programma in de Doelen staat. Mijn gevoel zegt me dat dit een pachtig concert wordt, wat wij helaas moeten missen wegens vakantie.

De Mol is wanhopig

Het glas is Half Vol is het slechtste wat de televisie, Tien, te bieden heeft.

Dit is een rampzalige imitatie van Geer en Goor, al is dat laatste woord wel toepasselijk. Strooi daar nog een snufje Woef over en je krijgt het ultieme dieptepunt.
Het is een goor, vies, plat, smerig, dellerig, hoerig, bezopen, rot programma.
Dat kan ook niet anders met deze twee personen, op wie de hierboven genoemde woorden slaan.
Zij willen graag serieus genomen worden, niet alleen geassocieerd worden met drank en een inhoudelijk programma maken. De pierrot van de twee zou het bij tijd en wijle zo moeilijk hebben gehad.......
Resultaat: de inhoud klotst en de pierrot draagt, niet alleen wanneer ze buiten gaat spelen, een zonnebril.

John de Mol excelleert in het maken slechte programma's en ook met deze wijndozen heeft hij de plank mis geslagen.
De maat is Vol.

Opvallend

Vandaag was voor velen de eerste werkdag van het nieuwe jaar. Normaliter wordt je overspoeld met de beste wensen. Ik herinner mij de verjaardag op 7 januari van mijn moeder zaliger. Zelfs op die dag kwamen er nog nieuwjaarswensen, zij het met de verontschuldiging dat het eigenlijk niet meer mocht.
Men zegt dat de officiële laatste wensdag op Drie Koningen valt: 6 januari. Maar ook die dag behoort tot het verleden: NL is weer een traditie armer.

Alors, ik moest vanmiddag naar de orthopeet in het Ikazia (R`dam zuid).
Nadat ik 2 jaar geleden succesvol aan mijn linker schouder ben geopereerd, speelt nu mijn andere steunpilaar pijnlijk op.
Vanuit Brouwershaven reed ik via ons (goedkope) benzinestation in Nieuwerkerk naar Rotterdam. Ik wenste de eigenaar en zijn vrouw een gelukkig en vooral een gezond nieuwjaar.
De man was afgelopen voorjaar door een zwaar infarct getroffen, dus wilde ik hem een nieuw hart onder de riem steken. Ze keken me wat verrast aan. "Oh ja, U ook", klonk het niet al te enthousiast.

Bij de balie in het ziekenhuis wenste ik iedereen vervolgens alle goeds voor 2007, maar ik was blijkbaar de enige. Ook hier weer een verbaasde reactie, waarna ik mij maar verder stil hield en in de wachtruimte ging opletten hoe vaak het "gelukkig nieuwjaar" viel. Nul, nul.
Ook mijn arts keek op toen ik hem het beste voor het nieuwe jaar wenste, zo ook de mensen op de röntgenafdeling.

Nou ja zeg!! Ook bij de supermarkt kon er geen wensje vanaf.

Dit typeert the state of mind van de hedendaagse, vervlakte Nederlander.
2 Januari: de kerstversieringen zijn opgeruimd, de oliebollenkramen verdwenen, de glasbakken overvol en de kerstrestanten zijn voor halve prijs te koop.

Het wachten is op de eerste paaseitjes.