Woedend was ik.
We waren net een uur onderweg, na een uitgebreid ontbijt waarbij hij een hele pot koffie had leeggedronken, of P. neemt de afslag naar een Service Area.
Bij zo'n Service Area aan de Britse snelweg zijn winkels, cafés, een benzinestation en meestal ook een motel van een grote keten, zoals Travelodge.
Het was razend druk. De vakanties waren echt begonnen.
Agressieve middelvingers als iemand eerder parkeerplaats gevonden had, blote basten vol tattoos, spugen op de grond, onaangepast gedrag.......niets anders dan in Nederland eigenlijk.
P. ging koffie voor zichzelf halen.
Ik bleef demonstratief met Jacky in de auto.
Hij kwam terug met een veel te volle kartonnen beker. De helft ging over zijn splinternieuwe Schotse trui.
Ik sloeg de handen voor de ogen.
Pisnijdig was ik.
"Rij maar naar een benzinestation, ik moet plassen."
In het bezinestation was één wc.
Een heel vieze wc.
Er was wel voldoende wc-papier, dus waagde ik het erop.
Onder zacht gevloek (mijn schoenen stonden in een ondefinieerbare plas) liet ik mijn broeken zakken (niet te ver, want dan kwam die ook in de plas terecht) en bleef met mijn kont op veilig afstand van de wc-bril.
Plassen in de natuur, met een grasspriet tussen mijn billen, doe ik liever.
Het plasje twijfelde.
Het wilde niet in de pot, maar liep langs mijn benen mijn broek in.
Onderbroek en jeans waren kledder.
Wat te doen?
Ik trapte met mij voet op de hendel aan de stortbak.
Ik stouwde mijn onderbroek vol papier, waste mijn handen onder een druppelende kraan en duwde de deur met mij elleboog open.
"Gelukt?" Een standaard vraag, die mij nu heel erg irriteerde.
"Dat ruik je zo wel," antwoordde ik.
We reden verder.
Bij de eerstvolgende afslag stopten we om de "natte situatie" beter in beeld te krijgen.
De koude billen waren niet prettig.
Ik pakte een doekje van de zonnige hoedenplank, dat bestemd is voor de ramen, en stopte dat in mijn onderbroek.
Oh, wat was dat heerlijk warm.
P. verdween achter een boom.
Om mij te pesten.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten