Gender.
Daar gaat nu de discussie over.
Na Zwarte Piet, kerstwens, Piet Hein, VOC en weet ik niet wat meer, hebben we nu te maken met een nieuw fenomeen:
genderneutraliteit.
Roze -en blauwe muisjes.
Hoelang nog?
De Hema verkoopt geen jongens -en meisjeskleren meer.
Ik wist even niet waar ik het zoeken moest.
Ga ik even terug naar mijn eigen jeugd:
Ik speelde niet met poppen.
Ik speelde het liefst met jongens, want jongens waren aardiger dan meisjes. En ze vonden mijn Dinky Toys prachtig.
Mijn ouders vonden het wel bijzonder, maar ook leuk.
Mijn moeder en ik vochten letterlijk wanneer ze mij in een rok of jurk probeerde te hijsen.
Die haatte ik omdat er altijd een kriebel-maillot onder moest.
Nog steeds haat ik panty's en draag dus ook het liefst broeken.
Roze was en is niet mijn kleur.
Donkerblauw daarentegen wel.
Dus zou je zeggen dat ik me wel zou kunnen vinden in die genderneutrale hype.
Neen dus.
Wilde ik liever een man zijn?
Neen.
Voelde ik mij onvrouw?
Neen.
Ik vind het een non-discussie.
Jongens en meisjes.
Dames en heren.
Wat komt ervoor in de plaats.
Hoi allen?
Wie gaat de volgende aanval op onze beschaving, cultuur en traditie inzetten?
Nederland is kampioen moeilijk doen.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten