De fysio had eigenlijk geen tijd voor mij en ik geen tijd voor haar.
Deze week wordt de keuken namelijk echt afgemaakt.
Van Anovi (keukenboer) had wij een gulle dinerbon ontvangen voor het geleden ongemak.
Echt ongemak hebben wij niet gehad, maar we vonden het een geweldig aardige geste.
Maandag: installateur
Dinsdag: De Gier - rolgordijn keuken
Vrijdag: keukenman voor afzuigkap, nieuwe microwave en het beschadigde achterwandje vervangen.
Om 8 uur zou de elektricien komen om het DUBBELE stopcontact OP DE JUISTE plaats aan te brengen.
Die installateur die niets, maar dan ook niets in één keer heeft goed gedaan. Vandaar ook deze verlate actie.
Okee, ik moest voor dag en dauw naar de fysio.
Triggerpoints in de onderrug en rechter schouderblad. Ze voelde knopen en hard bindweefsel.
De behandeling voelde ook zo.
De elektricien kwam tegelijk met mij aan en ging meteen aan de slag.
En weer had hij een enkel stopcontact bij zich. Dus naar de auto voor een dubbele.
Hij ging boren zonder ook maar iets over de installatie van de keuken te vragen. Hij wist niet eens wat er was gedaan.
En toen stonden we ineens onder een krachtige douche.
Ik hoorde een hulpkreet en zag alleen nog maar water.
Mijnheer had een triggerpoint - de waterleiding - geraakt.
Ik heb geen zin om te vertellen wat er daarna allemaal gebeurde. Gelukkig had ik handdoeken paraat.
Het water kwam uit alle gaten, hoeken en kastjes.
Maar omdat hij had geprobeerd het gat te dichten was het ook onder het plafond gekomen.
En continu roepen: "Ik kan wel huilen. Ik kan wel huilen."
Op een gegeven moment heb ik hem gevraagd te stoppen met het gejammer en ons uit deze ellende te helpen.
Natuurlijk had ik direct de aannemer gebeld, die direct actie ondernam.
Nadat de elektricien weg was ging ik verder met spullen klaarleggen voor de caravan.
Alles was inmiddels, na terugkomst uit Normandië, gewassen voor een volgende reis.
Manlief was de caravan gaan ophalen in Heinenoord en zou hem voorrijden zodat ik hem weer kon inpakken.
Begrijpt u nu de rugklachten?
Terwijl ik iets op de gang zette klapte de voordeur achter mij dicht.
Ik was buitengesloten en moest op P. wachten.
Zo'n dag was het dus. Ik kon wel janken.
Ondertussen reed de loodgieter voor om de waterleiding te repareren.
Ik was doodsbang dat hij eerst naar een andere klant zou gaan, maar hij vervroegde zijn lunch. Onze huismeester bood hem koffie aan. Topwijf!!
Het duurde niet lang of daar was manlief en kon (voor mij) het gesjouw naar -en in de caravan beginnen.
(We weten nog helemaal niet of we wel naar het buitenland mogen. Morgen heeft manlief DdH-controle en belt de hematoloog. Maar anders blijven we in Nederland).
P. hield de loodgieter gezelschap en probeerde tot rust te komen.
Toen ging de telefoon.
Triggerpoint nummer drie: het rolgordijn kan nog niet geleverd worden.
We waren TE moe om boos te worden.
Vanmorgen is de aannemer geweest om het gat te dichten en de waterschade op te nemen.
De opzichter zelf nam deze klus op zich. Dat waardeerden wij zeer.
Na de vakantie wordt de hele keuken opnieuw geschilderd.
******
