Wat een magistraal bouwwerk is de kathedraal van Coutances.
Wij vinden hem van binnen imposanter dan aan de buitenkant.
Inmiddels ben ik de tel kwijt, maar u moet zich realiseren dat alle dorpen en steden - en dus ook kerken - in 1944 zijn platgebombardeerd zijn. Er vielen zeker 100.000 burgerslachtoffers.
Na de oorlog is er waar het maar kon gerestaureerd, maar ik herken in veel steden mijn eigen geboortestad - Rotterdam.
Je mag de pest hebben aan Fransen, we hebben veel aan ze te danken - dat realiseer ik mij deze weken steeds meer.
Heel bijzonder: in iedere statio (in de zijflanken) ligt een tot heilige verklaarde.
Een straat verder staat Eglise Saint Pierre↓ dat enorm in verval is geraakt.
Er waren stukken waar ik niet mocht lopen.
Op het plein voor het statige stadhuis is een gezellige brasserie waar je heerlijk kunt lunchen.
Niet dat wij dat hebben gedaan.
Op de dag van dit bezoek (acht dagen geleden) had manlief telefonisch uitdrukkelijke instructies van de huisarts gekregen.
De geruststellende stem van onze dok was genoeg om de opstandige buik tot kalmte te dwingen.
We gaan zeker nog eens naar Coutances.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten