De voorbereidingen en het achteraf opruimen/schoonmaken is niet aan manlief besteed.
Daar is hij gewoon te lui voor. Ik heb van mijn vader, die twee rechterhanden had, geleerd dat juist dat het belangrijkste is.
Dus, de lastige klusjes voor -en achteraf heb ik op mij genomen.
Manlief moet nu wel toegeven dat het niet meer zijn project is.
Vandaag is hij aan het golfen. In de mist.
Zodra de deur achter hem dichtviel pakte ik emmers, bezems, sponzen, zemen, Dasty etc. en ging aan het werk.
Ik hoor u denken: "maar je gaat binnenkort verhuizen?"
Dat duurt nog twee maanden en ik kon het gewoon niet aanzien. Dus ja - ik ben gaan schoonmaken.
Eerst de ramen buiten en het balkon (ook met anti mos). Daarna al ramen binnen en de vloer.
Maar om overal goed bij te kunnen moest ik wat capriolen uithalen en daarom was ik blij dat manlief mij vandaag niet bezig zag.
Ik hoorde zijn stem in mijn hoofd: "Pas op El. Niet doen El. Voorzichtig El. Laat mij dat maar doen, El."
↑Dit raam in de keuken loopt door achter de kastjes en het werkblad. Dus moest ik erop klimmen. Op mijn knieën met een sopdoek kon ik erbij en heb het schoongemaakt.
Heerlijk, vooral als het water echt vuil wordt.
Daarna waren de meubels aan de beurt. Daar moest ik de kringen uit zien te schuren en dat lukte met een heel handig schuursponsje.
Manlief kwam tevreden met een goede score thuis en trof een even tevreden vrouw met ruwe handen aan.
Daar moest op gedronken worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten