Wanneer ik op de deurmat ga zitten en ik staar P. en E. aan, dan roepen zij in koor:
Jakkes, je bent een zeurpiet.
Ja, ze maken me zelfs voor zeikerd uit.
Ik krijg het voor elkaar dat ze ruzie krijgen.
"Ga nou maar even met haar."
'Doe het zelf. Ik ben een uur geleden al geweest.'
"Maar misschien moet ze nodig."
'Wedden dat ze niets doet?'
Die weddenschap wint hij, want ik wil gewoon naar buiten om van de natuur te genieten.
Ik ren achter blaadjes en pluisjes aan, eet takjes en kakjes en blaf naar vogels.
Het baasje zit in Rotterdam naar gedichten te luisteren en dus verwent het vrouwtje mij.
We gaan naar een prachtig natuurgebied "De Schelphoek" genaamd.
Ik spring graag in het hoge gras en speel dan verstoppertje.
Dat doe ik iets te enthousiast.
Pffff, wat is het warm.
"Niet zeuren, Jakkes. Jij wilde uit."
Ik zal nooit meer zeuren.
Hahahaha, dat vergeet ik snel.
En nu snel naar huis. Naar een bak koud water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten