Proeven

Was dat even onverwacht genieten, vandaag bij Hanos.

Bij de ingang kregen we een glas aangereikt.

Jammer alleen dat ik niet ontbeten, noch geluncht had.

Ik ben geen "spuugproever." Ik ben een "slikproever."

Maar, ik hield het bij één slok!!!

Toch zit ik met het schaamrood op de kaken dit blog zit te tikken.

Want, ik zal eerlijk zijn: we dachten toen we binnenkwamen dat er maar enkele wijnen te proeven waren.

Dat bleek al snel anders.

Leveranciers van all over the world  probeerden hun wijnen aan restaurants en particulieren zoals ondergetekende te verkopen.

We hadden eigenlijk onze slag al bij de eerste kraam geslagen: bij de Loire.

Maar het gesprek met de Zuid-Afrikaan was wel leuk.

Van Chardonnay houd ik echt niet. Teveel hout.

Ik wilde de Sauvignon Blanc graag proeven. 

Die was mij te wrang. Dat kwam ook omdat hij te koud was.

Dat beaamde de leverancier met zijn prachtige accent.

Sommige kraampjes hadden de pech dat ze in het gekoelde deel van de winkel stonden en daar leden de rode wijnen het meeste onder.

Ik gooide mijn glas keurig iedere keer in de spuugbak leeg.

Hij vroeg mij de Chardonnay te proberen.

"Nee dank u - ik hou echt niet van Chardonnay," zei ik.

'Maar deze heeft geen hout.'

Ik was stomverbaasd.

Had de man helemaal niet verteld waarom ik Chardonnay vies vind.

Dat woord vies wilde ik niet gebruiken in mijn blog - maar ik vind het wel echt vies.

Hij schonk in. Ik proefde.

Weer was ik stomverbaasd.

Helemaal geen hout. Lekkerder dan de Sauvignon Blanc.

Maar toch niet gekocht.

Met nog een bodempje Chardonnay in mijn glas liep ik naar de laatste kraam.

Daar was niemand te bekennen.

Maar waar moest ik mijn glas laten.

Ik gooide het restantje Chardonnay weg.

"Daar is het niet voor bedoeld mevrouw."

Ik draaide me om.

Een paar verontwaardigde ogen keken mij bestraffend aan.

'Hoezo?,' reageerde ik.

Hij wees naar een ijsemmer waar een prachtige fles in gedrapeerd stond.

'Mijn god. Ik......'

"Tja, dat krijg je na een uur proeven," klonk het achter me (manlief=BOB).

'Gelukkig is het witte wijn. Dat ziet niemand,' probeerde ik.

Om het enigszins goed te maken kochten we twee veel te dure flesjes Côte du Rhone bij deze laatste, slecht bezochte kraam en snelde ik naar de Parmaham.

Wat doe je met een tarbot (aanbieding) van drie kilo?

Die laat je fileren, vacuüm verpakken en die vries je in.

Vanavond spartelden twee reusachtige schollen op mijn fornuis.

En daar donken we een heerlijke Nieuw-Zeelander bij.

*****