Het leukste van reizen is wel dat je iedere dag iets meemaakt.
Vandaag was vrij uniek. Dat je mond even openstaat van verbazing.
We deden boodschappen bij de deli.
"Paper or plastic," vroeg de kassière, zoals gewoonlijk.
'Paper please,' antwoordde ik.
Dat gaf ze door aan de inpakker aan het einde van de toonbank: een oudere man met een geaffecteerd Brits accent.
Zijn haperende spraak duidde op hersenschade. Een beroerte?
Ik vroeg hem hoelang hij in de VS woonde waarop hij een heel verhaal afstak over zijn vrouw met wie hij in 1995 getrouwd was en een dochter van dertien die volgend jaar veertien zou worden.
Toen werd hij naar een andere kassa geroepen en zag de klant achter mij, die het gesprek blijkbaar had aangehoord, kans mij iets in te fluisteren.
"His parents were world famous, you know."
Ik keek haar verbaasd aan. 'Is that so?'
"His mother was Patricia Neal and his father was Roald Dahl."
'Huh???'
Mijn mond viel open.
'You must be kidding. And he is packing groceries?'
"Yes, he remained very humble."
Terug in het hotel heb ik meteen Wikipedia opgestart.
Dahl en Neal hadden vier dochters en één zoon: Theo.
"Theo raakte enkele maanden na zijn geboorte betrokken bij een verkeersongeluk en liep daarbij hersenschade en hydrocefalus op."
Dahl en Neal hadden vier dochters en één zoon: Theo.
En nog verder zoekend vond ik dit
*******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten