08 juni, 2020

Het is maar wat je onder eenvoud verstaat



↕De Jouster Plof - een lokale lekkernij.
Deze bol is rijkelijk gevuld met krenten, rozijnen en de kern bestaat uit een soort kaneelspijs.
Erg lekker met boter.

Ik doe mijn best om gevarieerd en lekker te koken.
Zo nu dan trek ik blikken open en maak ik puree uit een zakje. Maar dat soort maaltijden bewaar ik liever voor noodsituaties.

Er staan best wel uitgebreide happen op tafel. Het is tenslotte vakantie.
Alleen ben ik in de vakantie gewend met buitenlandse ingrediënten te werken, wat uitdagender is.

Thuis eten wij veel vis. Dat hebben we hier, in de vier weken dat we hier zijn, nog maar één keer gedaan.

Goede viswinkels kan ik niet vinden.
Wel een Hanos filiaal in Heereveen.

Een mooie Hanos, met een wat kleinere vers vis toonbank.
Daar kocht ik zeebaars.


Ik denk, terwijl ik achter mijn luxe 4-pits kookplaat sta, aan mijn moeder. 

>>>Ze zit in de voortent (40℃) op een wankel krukje achter een butagasfles met twee pitjes. Mijn vader heeft zelf een schermpje geknutseld wat erachter staat. Ze probeert niet te morsen want dat trekt insekten aan.
Maar twee pitten is niet genoeg voor aardappelen, vlees en groente.
De pan met gekookte piepers wordt warm gehouden in een slaapzak terwijl ze het vlees bakt of braadt. De spetters vliegen tegen het schermpje.
"Straks mogen de kinderen de afwas doen," zie ik haar denken. 
Het zweet staat op haar voorhoofd.<<<

Toeval wil dat mijn ouders ook op hoge leeftijd een luxe Engelse caravan kochten.
Een Award. Die wordt helaas niet meer gemaakt, maar was zijn tijd ver vooruit met douche, oven en grill.
Zelfs voor mijn moeder werd kamperen toen een feest.


"Wanneer zijn wij voor het laatst uit eten geweest?"

We moeten heel lang nadenken.

"December?"

Morgen, lieve lezers. Morgen gaan we naar een restaurant.
Morgen gaat er iemand anders voor mij koken.

Ik kijk er al dagen naar uit.
****

Geen opmerkingen: