24 juni, 2020

Zelfs op het water kan het te warm zijn



We durfden niet onder de spoorbrug door. Ik stelde voor om voorin te gaan zitten zodat de voorpunt zou zakken.
Manlief vond dat een "onzin idee."

Maar later bleek dat het een goed idee. Ook onze vrienden uit Heeg, die 's avonds koffie kwamen drinken, vertelden dat zij dat altijd zo doen.

Nu ben ik niet echt dol op die bukbruggen hoor.


↑Deze bukbrug ging goed.

↓Wat ik dus niet begrijp: waarom zitten die mensen binnen??
Waarom vaar je dan met dit fantastische weer? 26० 

We zien het zo vaak, vooral bij dit soort boten.
Hij achter het roer. Zij ernaast. 


↓Een prachtig deel van Friesland.
Een soort mangroves en meanders.  


↑Een angstig moment want die baggerschuit lag los en kwam akelig dichtbij toen wij er langs voeren.


↕Jacky vindt het Friese water erg lekker. Wij waren helemaal vergeten dat ze haar blaas vol gedronken had.
Ze gaf duidelijk aan dat ze moest plassen, door onrustig heen en weer te gaan lopen.

Wat leuk dat je dan over steigertjes tegenkomt waar je aan kunt leggen en de hond op een stukje land haar behoefte kan doen. Het vrouwtje ook, trouwens. 

↑Peter had 's morgens een pikhaak gekocht die we meteen goed konden uitproberen.
Aanleggen gaat nu een stuk makkelijker.


↓Op het Prinses Margrietkanaal werden we ineens geconfronteerd met de grote scheepvaart.
Wat een reusachtige beesten.
Wij voelden ons Klein Duimpje. 


Het laatste stuk door het Johan Frisokanaal oftewel Jelteslaet voeren we voor de wind en dat was afzien, vooral voor Jacky.
Ik was voorbereid en had een grote paraplu meegenomen zodat ze in de schaduw kon liggen.


Geen opmerkingen: