Als een kind zo blij

Prentenboeken zijn natuurlijk prachtig, maar deze oma wil graag echt voorlezen - het voortraject naar zelf gaan lezen.

Vanwege haar leeftijd probeert ze vaak de weg naar eigen jeugd te hervinden.

Wat stond er in mijn boekenkast?

Als eerste komt Ot en Sien in mij op.

Dat was niet alleen een heerlijk voorleesboek met prachtige prentjes, op school leerden we er ook uit lezen. 

Het boek, in 1904 geschreven voor onderwijskundigen (ook Aap, Noot Mies) Jan_Ligthart en Hindericus_Scheepstra, heb ik als kind over en over gelezen.

↑Bij boekhandel Amesz (ook uit mijn jeugd) leg ik uit waar wat ik zoek.

Ot en Sien is niet eens meer te bestellen.

Saskia en Jeroen? 

Ook niet.

Pinkeltje?

Evenmin.

Jip en Janneke is nog het enige voorleesboek dat in de kast staat. Dat hebben de kinderen al.

Ik ben zwaar teleurgesteld maar laat het er niet bij zitten.

Thuis vind ik op Boekwinkeltjes.nl gelukkig wat ik zoek: een Ot en Sien exemplaar uit 1950.

Het ziet er goed uit en ik e-mail de verkoper.

Deze bevestigt met foto's de goede staat (dit boek houd ik zelf) en ik bestel het.

Opgewonden en als een kind zo blij maak ik €25,- over.

"Wordt Arendsoog ook niet meer verkocht," vraagt manlief. "En Winnetou?"

Er klinkt teleurstelling in zijn stem - alsof hij het antwoord al weet.

↑Op Bol.com bestel ik voor mijn kleinzoon het eerste deel van Pinkeltje (maar dan in paperback).

↓De Pinkeltjes uit mijn jeugd verschijnen op mijn netvlies (allemaal ingepikt door mijn zusje).

Pinkeltje komt op tijd om Tutti uit voor te lezen.

Hij zoekt naar afbeeldingen, maar toont geen teleurstelling. Ik bereid hem voor dat dit mooie verhalen zijn over een mannetje dat zo klein als je pink is.

Hij steekt zijn duim op.

Dan maar eerst het versje naar bed naar bed zei Duimelot......

Ik begin voor te lezen.

Tutti staat in zijn bed met zijn knuffel. Hij kijkt naar mijn mond en luistert aandachtig.

Wanneer ik het eerste hoofdstuk uit heb wil hij nog een verhaaltje.

Okee, vooruit dan maar.

Ik plak er een geel labeltje in. "Dan weet je waar we gebleven zijn."

"Ik wil morgen weer Pinkel, oma."

Mooi, het spreekt tot zijn verbeelding. Hij is rijp voor het echte voorleeswerk.

Inderdaad, de volgende dag vraagt hij weer om Pinkel en beloon ik hem met drie hoofdstukken.

Ot en Sien heb ik vandaag ontvangen.

Het boek is in goed staat. Ik ben tot tranen geroerd.

De illustraties van Cornelis Jetses zijn prachtig. Ze spreken nog steeds tot de verbeelding.

Zonder dat hij het weet heeft kleinzoon de oude -en de jonge Ellen herenigd.

******