Alles wat het
historische pand heeft, ontbreekt in de logeerkamers. Die zijn ronduit
smakeloos.
De gaten in de vitrage, het teeveetje anno jaren '80, de ongemakkelijke matrassen en kussens en de makkelijk aan te passen badkamer voor gasten van onze leeftijd verdienen echt aandacht.
Want onze leeftijd is
wat daar komt.
Het bad is te klein
om als bad te functioneren en veel te hoog als douche. Nergens zijn
handgrepen en dus moesten wij elkaar bijna uit de tobbe tillen.
In het bad was het
ook voorzichtig aan doen. Ik was als de dood dat ik zou uitglijden en moest
meteen aan mijn arme overbuurvrouw in de Ypenhof denken die een dodelijke smak
in haar bad had gemaakt.
Waarschijnlijk gaat de eigenaresse er (terecht) van uit dat
haar gasten voor het eten komen.
Daar hadden wij ons dan ook (terecht) op verheugd. De smaakvolle eetzaal zag erg gezellig uit met strak gedekte
(smetteloos wit damast) tafels en de juiste verlichting.
Alles klopt. Ook de prijzen van de
spijzen en de drank (€5,- voor een glas prosecco is toch niet gek).
Vooraf: Canadese kreeft,
knolselderij en limoenmayonaise.
Als hoofdgerecht nam P. de sukade van wildzwijn met een stamppot van spruitjes en uitgebakken spekjes. Daarbij kwamen rode kool, peertjes, rauwkost en gebakken aardappels.
Ik ging voor de hazenbout.
Nadat de achterpoot kwam ook nog eens de voorpoot.
Heerlijk.
Ook bij mijn gerecht kwam een reeks aan groentes en frietjes.
De fles Spätburgunder was nog niet leeg, dus besloten we een kaasplankje met lokale kazen en notenbrood van Bakker Ebbers te delen.
Moeite met dit dessert had ik niet:
Parfait van suikerbrood met rood fruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten