Gezond

 Onze hond houdt ons in beweging. Wij liepen helemaal tot het verste punt, zo'n drie kilometer.

Thuis wachtte thee en koek.

 

Een vriendin plaatste deze link op Facebook.

"Smaakvoorkeuren kun je al vroeg beïnvloeden."

 

Het is het zoveelste artikel over voeding.

Prima dat er aandacht is voor dit onderwerp en de aanhoudende "verdikking" van de bevolking.

 

Maar hou in vredesnaam eens op met dit als een probleem van 2016 te belichten.

 Dat is onzin!

 

 

In de VS bepleit Michèle Obama gezond eten.

Wat ik vandaag op de snijplank heb liggen is daar onbetaalbaar.

Voor één preitje heb je een happy meal.

 

Ik ben van de generatie dat ik alles moest eten.

Alles, behalve dat wat mijn moeder niet lekker vond.

Op school dronk ik met mijn ogen dicht een verplicht flesje melk leeg. Zomers zuur en warm, 's winters bevroren.

Misselijk werd ik ervan en melk heb ik nooit meer gedronken.

 

Wij haalden snoep bij Van der Loo op de Vredehofweg of bij Jamin op de Lusthofstraat.

 

Mijn moeder, zelf schoolarts, stuurde me op mijn zestiende naar een internist die me weer doorverwees naar een diëtiste.

Ze vond mij te dik.

Ik moest hangop van karnemelk maken.

 

 "Doe maar in een tupperware," zei mijn moeder.

Zodra ik op school was kieperde ik het zure spul in de wc. De uitgedroogde boterhammen zonder margarine met rookvlees verdwenen in de prullenbak. Ik kreeg het gewoon niet weg.

 

Ik probeerde vervolgens door de zure appel (een goudreinet), die in mijn tas beurs zat te worden tussen de boeken, heen te bijten

 

Er werd apart voor me gekookt.

Sausjes en toetjes gingen aan mijn neus voorbij.

 

Kijk ik nu naar foto's van 45 jaar terug dan vraag ik mij echt af waar mijn moeder zich druk om maakte.

Ik haatte mijn moeder en viel geen gram af.

 

Dus zodra ik belerende artikelen over voeding lees gaan bij mij de haren overeind staan.

 

Onze zoon heeft nooit dingen moeten eten.

Of hij daarom een makkelijke eter werd weet ik niet, maar er was nooit spanning aan tafel omdat hij zijn bord niet leeg at.

 

J. groeide op in een tijd dat er op school geen snoep uitgedeeld mocht worden.

Op verjaardagen stonden moeders voor dag en dauw knakworstjes en stukjes kaas aan een satéprikker te rijgen.

Ik niet.

Ik maakte een mandje met mandarijnen want van rozijnen had hij een enorme afkeer gekregen.

 

En de leerkrachten?

 

De leerkrachten kregen een bonbon.

*********