Manlief haalt weer een stapeltje kerstkaarten uit de bus.
Allemaal vrolijke, lieve en hoopvolle wensen.
Ik heb dit jaar geen kaarten verstuurd.
Mijn jaarverslag zou somber zijn geweest en daar wil ik mijn vrienden niet mee belasten.
Dus stuur ik prachtige animaties van Jacqui Lawson.
Mensen willen doorgaans geen slecht nieuws.
Manlief is ook niet dol op blogjes als deze.
"Ze zijn niet leuk."
De wereld ziet grauw van oorlog.
Er is geen ontkomen aan. Het houdt me bezig.
Beeldend.
Ik denk beeldend.
Berichten komen als een film bij mij binnen.
Niet dat ik dat wil. Integendeel. Het is een kwelling.
Ik zit naar Scrooge (A Christmas Carol) te kijken. Dickens is verplichte kost met kerstmis.
"El, de Russische ambassadeur is in Ankara neergeschoten."
Ik verlaat het Victoriaanse Londen en zie op mijn 21e-eeuwse iPad hoe de ambassadeur in de rug wordt geschoten door een - wat lijkt - veiligheidsagent.
Het is alsof ik van film naar film overschakel.
Hoe confronterend die authentieke beelden ook zijn, ik denk meteen aan de gevolgen.
Hoe gaat de volgende episode eruit zien? Laten de leiders van Turkije en Rusland zich provoceren?
Een paar uur later zit ik naar horror in Berlijn te kijken.
>>Berlijn, Parijs, Nice, Zaventem....., exact op die plekken waar terroristen hebben toegeslagen zijn wij nog niet zo lang geleden geweest.<<
De locatie is een kerstmarkt waar een gekaapte vrachtwagen als moordtruck een bloedbad aanricht.
Ik spoel de film terug en zie een onschuldige Poolse vrachtwagenchauffeur, die uitkijkt naar kerst met zijn familie, helse minuten doormaken. Hij overleeft het niet.
De achtervolging op de vermeende dader loopt uit op een fiasco.
De verkeerde man wordt opgepakt.
Wat heeft dit onschuldige mens moeten doorstaan in de verhoorkamer?
Ik moet even pauzeren en haal diep adem bij de documentaire over Remco Campert.
Poëzie heelt.
Ook de BBC zend een levensverhaal uit: over Margot Fortuyn.
Prachtig.
Vandaag.
De dader heeft sporen, die hem zullen ontmaskeren, achtergelaten in de truck.
Ook met de huiszoeking gaat het fout.
Duitsland wordt ongeduldig en boos.
Dit soort films, waar ik er nog vele van zal zien, kent geen happy end.
Ze leiden tot erger.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten