Verkiezingen

Stomverbaasd ben ik.

De premier van het Verenigd Koninkrijk heeft verkiezingen aangekondigd.

Zomaar, out of the blue.

2020 hield ze lange tijd vol.

Maar nu is het over minder dan twee maanden: op 8 juni.

Is het kabinet gevallen?

Welnee.

Zijn er ministers opgestapt?

Welnee.

Heeft de conservatieve premier last van de oppositie?

Jazeker.

Toen ik naar de aankondiging keek dacht ik meteen aan een nichtje die niet tegen haar verlies kon.

Waren we een spelletje aan het doen en stond ik op winst, dan maaide ze alle stenen van het bord en riep "we gaan opnieuw beginnen."

Theresa May krijgt haar zin niet.

Ze spartelt als een verwend kind en trapt iedereen woedend tegen de schenen.

Dat de EU niet naar de pijpen van Londen danst maakt haar blijkbaar woedend.

Ze wil niet begrijpen dat Europese instellingen en bedrijven het VK, met name Londen, verlaten.

Ze is boos op de Schotten.

De Britse pond keldert naar, voor ons gunstige, laagte.

Kortom, het aanzien van het eens zo onaantastbare trotse British Empire is verschrompeld.

Het is een chaos.

En dus grijpt de Britse premier naar een middel om haar tegenstanders de mond te snoeren.

Het komt haar goed uit.

Ik hoop dat de Britten inzien dat het hen allerminst goed uitkomt.

*******