Het is ongeveer twintig minuten fietsen naar de fysio.
Ik doorkruis dan met vele andere fietsers de stad.
Mijn Amerikaanse vrienden zouden mij voor gek verklaren.
"You are playing with your life," hoor ik ze zeggen.
Hun mond zou openvallen wanneer ze de fietsenstalling bij CS zouden zien.
Ik ben een fietser van het oude stempel.
Mijn fiets ook trouwens. Die dateert uit begin jaren tachtig.
En ik steek mijn hand uit als ik naar links of rechts moet.
Maar goed, terug naar mijn ritje naar de Walenburgerweg.
Bij groen licht moest ik rechtdoor.
Ik heb voorrang op de auto naast mij die rechtsaf moet, maar hij vind dat hij niets met mij te maken heeft en snijd mij de weg af.
Anticiperen in het verkeer is belangrijk wil je het er levend vanaf brengen.
Ik kan alleen maar "HEE" roepen, wetende dat de haastjakker zijn stereo voluit aan heeft staan en mij niet hoort.
Bij het volgende stoplicht sta ik naast een auto met een rokende bestuurder.
Op de achterbank zitten drie kleine kinderen.
De ramen zijn dicht. Vermoedelijk vanwege de airco.
Ik sta nog stil als ik word ingehaald door een jonge vrouw met een zuigeling op haar buik, bungelend in een naar wierook riekende doek.
Er hangt ergens een hoofdje.
De hippe moeder heeft haast. Ik durf er nauwelijks naar te kijken.
"We zijn niet in Afrika," mompel ik in mijzelf.
Ik fiets langs het voormalig Hofpleinspoor.
Hier waren vroeger hippe tenten en een heerlijke bistro - "Marie Antoinette" genaamd.
Wij aten daar in onze vrijtijd escargots.
Nu zijn er weer hippe tenten.
Ik zie bankstellen buiten staan. Ik herken de hippies van 2017.
Een scooter met twee knullen haalt mij in.
Beiden zijn druk met hun iPhones in de weer.
Daar zit een blogje in, denk ik.
Wat je op zo'n ritje wel niet tegenkomt.
Ik moet de Schieweg oversteken.
Het stoplicht staat op rood.
Ik stap af.
"Toe maar, rij maar door," hoor ik naast me.
De moeder geeft het meisje een duw op haar schouder.
'Maar mama,' protesteert ze.
Toch rijdt ze met haar moeder mee.
Ik kan het dit keer niet laten.
"Goed voorbeeld," roep ik.
De vrouw reageert niet, maar ze stopt wel bij het tweede licht.
Ik zie een rode gloed van haar nek naar haar wangen stijgen.
Ik daarentegen ben witheet.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten