>>>"Waarom deze blokkade? Heeft dat met die uitzending te maken?"
Een corpslid zat een sigaret op de trap te roken. Hij moest duidelijk in de gaten houden dat er geen ongewenste gasten naar binnen glipten.
Met zijn handen in de lucht, alsof hij zich overgaf, riep hij "ik weet van niets." En toen rende hij weg.
Was hij bang dat ik een camera in mijn boodschappentas verborgen hield?<<<
Bijna dagelijks loop -of fiets ik langs dit gebouw.
Het is de sociëteit van het RSC/RVSV.
Ik ken dat gebouw goed.
Mijn broer en mijn man waren lid.
Wij hebben hier prachtige feesten gehad. We hebben hier veel te veel gedronken, geflirt, geflikflooid, gezoend, gedanst.
En wanneer de zon opkwam sprong ik achterop zijn fiets en bracht hij mij keurig thuis.
Toen mijn broer ontgroend werd was ik tien of elf.
"Mijn broer word lid van het koor," schreef ik in mijn poëziealbum.
"Hij is kaal."
Manlief zat in de laatste "kale" lichting.
"De ontgroening was/is uitputtend. Dat weet je voordat je eraan begint. Je speelt het spel mee.
Met voetbal kun je ook onderuit gehaald worden. Bij hockey kun je een bal tegen je hoofd krijgen."
Mijn moeder kwam in 1937 aan in Leiden.
Zij werd lid van de VVSL.
Tot aan haar dood in 2002 organiseerde haar jaarclub een jaarlijkse reünie.
De oorlog heeft een grote impact gehad.
Een aantal vriendinnen was joods. Een aantal kwam uit Indië en hadden daar nog familie. Een paar, waaronder mijn moeder, ging in het verzet.
Werd er door de VVSL iets voor reünisten georganiseerd, dan was ze erbij. Zo ook koningin Juliana die, volgens mijn moeder, altijd uit volle borst haar jaarlied zong.
Gisteren werden de veelbesproken beelden van de Rambam-infiltratie uitgezonden.
De enorme ophef vooraf zette de toon.
Manlief kreeg twee weken geleden al een e-mail van het RSC/RVSV.
Die was duidelijk in haast opgesteld, gezien de taalfouten. Ik las paniek tussen de regels door.
Alle pijlen zijn, sinds de walgelijke excessen in Groningen, op de corpora gericht.
Het was aan de makers van het programma te zien dat ze er plezier in hadden. Hoe meer rottigheid, des te beter.
Manlief wilde eerst niet kijken.
"Ik weet wel hoe ze dat gaan brengen. Geen zin in."
Uiteindelijk bleef hij toch naast me zitten.
De beelden waren vaag en niet echt onthutsend.
Veel "hear say."
Het verhaal van de afgenomen medicijnen. Geen beelden van.
Het spugen naar feuten. Geen beelden van.
De feut met de hoofdwond. Geen beelden van.
"We hebben dat en dat gehoord."
>>>Wat Rambam even vergat te melden:
- het RSC/RVSV verzorgt jaarlijks de sinterklaasintocht in Rotterdam.
- met de jaarlijkse "pietencollecte" voor Stichting BeSt hebben de eerstejaars maar liefst €58.708,20 opgehaald.
-het RSC/RVSV organiseert jaarlijks bij de Erasmusbrug het grootste koningsdag festival van Rotterdam.
-Stichting Betrokken Student (BeSt) organiseert "Christmas in Kralingen" speciaal voor bewoners en kinderen.
Om maar wat te noemen.<<<
Gisteravond schoof de UVSV bij Evan Jinek aan om het een en ander recht te zetten.....met een van de "gedupeerden."
Heel goed!
De kruitdampen trekken een dag later op.
Het wordt steeds duidelijker dat zaken verdraaid zijn.
Desondanks blijft staan dat er wel degelijk excessen zijn. Leden die hun frustraties botvieren op nuldejaars.
Aanpakken!
Maar ook de angstcultuur aanpakken.
Rapportage van misstanden moet niet leiden tot bedreiging of schorsing.
Aan het einde van het programma ging de praeses van het RSC/RVSV door het stof.
Heel erg door het stof. Met een klam voorhoofd.
Hij had het over een ingrijpende cultuurverandering.
Achter hem, buiten beeld, stond de maker van Rambam.
Het had veel weg van een ontgroening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten