Mijn schoonvader was huisarts op Walcheren.
Een ouderwetse plattelandsarts zouden we nu zeggen.
(Het was ooit mijn stille wens dat mijn echtgenoot de praktijk van zijn vader zou overnemen, maar hij gruwelde van witte jassen en koos voor guldens en later euro's.)
Praktijk en apotheek aan huis in Zoutelande, 24/7 paraat voor zijn patiënten.
Het aantal verdubbelde in de zomer, daar aan de Zeeuwse Rivièra.
Inmiddels is Zoutelande twee huisartsen verder.
De huidige artsen, het zijn er nu twee, houden praktijk in een zogenaamd gezondheidscentrum.
Vader stond 's nachts in zijn pyjama nog wel eens een patiënt te verbinden.
Het was niet altijd romantiek.
Jonge artsen willen blijkbaar niet meer naar het platteland.
Nu kwam dit filmpje, gemaakt door de Zeeuwse Connectie op Facebook voorbij.
Dit artsenechtpaar werkt in Westkapelle, maar woont in Middelburg.
Daar kijk ik van op.
Mijn schoonouders kwamen veel in Middelburg. Hun sociale leven speelde zich aldaar af.
Rotary, hockeyclub, boodschappen, vrienden, concert, toneel, badminton....
Maar maatschappelijke binding met Zoutelande, Biggekerke en Meliskerke, oftewel de praktijk, was iets vanzelfsprekends.
Mijn schoonvader wist wat er speelde en voelde zich betrokken. Hij was aanspreekpunt voor iedereen die met problemen kampte.
Ook was hij consul van de Meeuwen, de plaatselijke voetbalclub.
Hij leidde EHBO-cursussen, was voorzitter van het plaatselijke Rode Kruis, de jagersvereniging en hij zei geen neen wanneer er een beroep op hem gedaan werd voor plaatselijke activiteiten.
Voor de dokter gold geen 40-urige werkweek.
De patiënten herkenden de auto van de dokter op afstand. De remmen van de 2CV piepten luidkeels en daar liet vader opzettelijk niets aan doen.
De dokter was weliswaar een notabele, hij was wel hun notabele - gelijk de burgemeester en de dominee.
Zo'n dokter lijkt uitgestorven. Het is nostalgie. Vergeelde herinneringen.
De huidige huisartsen hebben partners die zelf een carrière verkiezen. In Zeeland liggen de banen niet voor het opscheppen.
Manlief kan zich geen mooiere jeugd voorstellen dan in een Zeeuws dorp.
Tegenwoordig zijn de voorzieningen zo verbeterd, zo ook het openbaar vervoer.
Kinderen uit de dorpen gaan naar de middelbare school in Middelburg of Vlissingen. In zijn tijd was hij de enige uit zijn klas.
Artsen die kiezen voor zichzelf in plaats van voor de patiënten:
een bittere pil.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten