Een afspraak maken bij de orthopeed gaat tegenwoordig zoveel makkelijker. Of moet ik zeggen, praktischer.
Een half uur voor mijn afspraak bij de orthopeed moest ik een röntgenfoto laten maken.
Hoe anders ging dat nog kortgeleden. Je ging eerst naar de specialist en die bepaalde dan of er een foto gemaakt moest worden.
Wederom hulde aan het Ikazia. Tien dagen geleden maakte ik de afspraak.
Om 9.45 uur (afspraak was om 10.10 uur) meldde ik mij bij de röntgenbalie.
Ik pakte het plastic mapje met afsprakenkaart waar mijn pasje altijd bij ingestoken zit.
Maar waar was mijn pasje???
Thuis?? Vergeten??
"Geeft niet mevrouw, laat uw legitimatiebewijs maar zien. Daar hebben wij toch meer aan."
'Oh, is dat zo?'
Ik overhandigde mijn rijbewijs.
"Ja, wij werken met geboortedatum en patiëntennummer. Die mogen in verband met de privacywet niet op het ponskaartje staan. Héél handig."
Haar gezicht sprak boekdelen.
'Privacy? Dan moeten ze ook mijn naam ook maar niet roepen wanneer ik aan de beurt ben. Of mijn telefoonnummer vragen met een volle wachtkamer achter me.'
Er volgde een diepe zucht en een knipoog.
Ik was vrijwel direct aan de beurt en mijn schouder stond om 10 uur op de plaat.
Ook bij de (normaliter drukke orthopeed) was ik vroegtijdig aan de beurt.
's Avonds op het nieuws zag ik dat er een nieuw beroep in de maak is:
Ja heus, geen grap.
Ook ziekenhuizen krijgen ook zo'n functionaris in dienst.
Juist de medische wereld mag alles van mij weten.
Als mij plotseling in Den-Helder iets overkomt, dan wil ik dat met één druk op de computer mijn hele medische dossier tevoorschijn komt.
Artsen mogen niet belemmerd worden hun werk goed te doen.
Mijns inziens staat die verstikkende privacywet onbelemmerd medisch handelen in de weg.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten