De maatregelen in dit huis worden stringenter.
Bijvoorbeeld: geen handdoekjes meer, maar keukenpapier. Ik heb ze per stuk opgehangen.
Na 4 dagen gillende migraine (ja ik herkende meteen dat het migraine was, maar ik heb toch opgezocht wat de symptomen van het Coronavirus zijn) ben ik door de paracetamol heen.
Ik zal wat extra doosjes inslaan.
Dat inslaan doe ik met meer aanbiedingen.
Bij de drogist vliegen de mondkapjes over de toonbank.
Ik hoor de verhalen van klanten, die allemaal hetzelfde zeggen: "voor het geval dat" of "beter voorkomen dan genezen."
Er klinkt een verontschuldiging in door.
Mensen schamen zich wanneer ze zeggen toch met een boog om een Chinees heen te lopen.
"Errug hè?"
Ja, erg - maar ook begrijpelijk.
Instinctief gebeuren die dingen. Angst slaat rationeel denken dood.
"In Disney Parijs lopen ze ook met mondkapjes."
Mijn vorige blog ging over de vakantieplannen.
Daar dreigt het Coronavirus nu een besmettelijke streep door te halen.
Okee, vakantie is een luxe en het niet doorgaan daarvan is een luxeprobleem.
Maar de twijfel maakt het zo gecompliceerd.
En die twijfel heb ik, want ik ben voorzichtig.
Het huidige reisadvies van BZ ziet er zo uit:
Noord-Italië, NO GO
Rome, NO GO
Ik verwacht dat Toscane, Naples en de Amalfikust ook volgen.
De vakantie laat nog even op zich wachten, dus hoef ik nog niet te annuleren. Ik hou de site van BZ goed in de gaten.
Ben ik bang??
Nee!! Niet zolang ik weet dat ik mijn maatregelen heb genomen.
Ik twijfel alleen over het reizen.
Manlief heeft chronische lymfatische leukemie en dat maakt het wel erg gecompliceerd.
Het virus heeft inmiddels Europa bereikt en dreigt nu mijn lievelingsland compleet lam te leggen.
Ik heb met de Italianen te doen.
Venetië, Verona, de meren.................geen mens te bekennen.
Gelukkig zijn de meeste campings tot Pasen gesloten, maar de vraag is in hoeverre de paniek dan is weggeëbd.
De verspreiding van Corona gaat vliegensvlug en ieder land zit in angstige afwachting:
"Wanneer wij?"
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten