Over Lân en Mar in Heeg kan ik kort zijn.
Een toplocatie, waardeloos gerund door mensen die het woord service -en klantvriendelijkheid nog moeten uitvinden.
Nee, hier komen we nooit meer.
↕De vaste gasten staan in de bush bush, inclusief zwermen muggen.
Zij nemen het heft in eigen hand.
Ik wilde van onze ervaringen melding maken bij ACSI, en belde de contactpersoon.
Die was niet verbaasd over hoe ik het gedrag van mevrouw omschreef, maar hij had nog nooit klachten gehad over deze camping.
Dat zijn van die dooddoeners.
Mensen klagen onderling op de camping (ook hier volop), maar doen er verder niets mee.
Is dat angst, of luiheid?
Dat (h)erkende de contactpersoon, die trouwens vanwege de pandemie pas in 2021 weer een bezoek zou brengen aan deze camping.
Hij hoorde mijn verhaal aan en klonk verrast.
Of ik het op de mail wilde zetten, met de foto's.
Daar was ik toe bereid, totdat..........
....ik hem nog even wilde vertellen over de loslopende honden.
"Ik heb zelf geen honden, maar ik erger me wel aan hondenpoep."
'Een van de regels is dat honden aangelijnd moeten zijn.'
"Ja, nou ik heb er alleen problemen mee wanneer de honden poepen."
'Hoe weet u zo zeker of de drol van een loslopende hond is?'
U begrijpt dat ik mij verdere moeite bespaar.
↓De restaurant ervaringen waren niet geweldig, totdat we Vis en Meer in Woudsend ontdekten.
We hebben er twee keer gegeten en beide keren genoten.
Dit restaurant is iedere avond volgeboekt, dus reserveren is een must.
↓De porties zijn groot, vandaar dat ik twee voorgerechten had genomen: paling en coquilles.
Manlief had een kabeljauw en vervolgens tarbot.
↓Er bleef veel over.
Ik zag er een lekker hapje in voor Jacky en vroeg om een doggy bag.
"Vanzelfsprekend."
Eindconclusie na acht weken Friesland.
Het zuidwesten heeft mijn hart gestolen.
Helaas kan ik dat nog steeds niet van de Friezen zeggen.
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten