Mijn huisarts is met zijn grote gezin op vakantie naar een warm land.
Sorry, maar dat baart mij, als patiënt, wel degelijk zorgen. Natuurlijk gun ik het hem, maar ik vraag me af wat hij doet wanneer hij terugkomt.
Om deze ↑ melding moest ik wel lachen. Dekt hij zich in voor de post-pandemische toekomst, of wil hij Corona niet benoemen?
↑U ziet mij op straat, nu laksheid een nieuwe vijand blijkt, met mondkapje.
HET GAAT FOUT MENSEN!!
Gezond verstand?
Nee, dus.
Jongelui met lichte verkoudheidsklachten laten zich niet testen. Het is tenslotte niet erg.
Dat ze familie en iedereen in hun omgeving besmetten interesseert ze blijkbaar niet. In "onwetendheid" geloof ik niet meer.
Sorry voor mijn scepsis.
De hematologische controles van manlief verlopen nu ook anders.
Hij mag overal bloed laten prikken waarna de hematoloog (DdH) de uitslagen doorbelt.
Dus liep hij (met mondkapje op) vanmorgen naar de buren (500 meter): het voormalige Havenziekenhuis - nu poli. Vanzelfsprekend dat hij gezien zijn vatbaarheid zichzelf probeert te beschermen.
Bij binnenkomst werd hem meteen gevraagd het mondkapje af te doen.
"Waarom?'
"Omdat wij niet weten waar dat mondkapje geweest is?"
"Mevrouw, ik kom direct van huis. Wij wonen naast de kliniek. Ik ben met niemand in aanraking geweest."
"Sorry mijnheer, maar u moet het afdoen. Ik kan u van een mondkapje voorzien, als u dat wenst."
P. ging niet in discussie.
"Die mensen doen wat hun wordt opgedragen, El."
Ik ben tijdens de kritieke periode een paar keer in het Ikazia geweest: ALTIJD MET mondkapje.
Niks aan de hand.
Die tegenstellingen - verschillen in aanpak - maken me razend.
En dus belde ik het Havenziekenhuis, maar de juiste persoon bleek onbereikbaar.
De telefoniste, die me vier keer probeerde door te schakelen, vertelde ik waarvoor ik belde.
"Als u man angstig is mag hij aan de receptioniste een mondkapje vraag."
Dat angstig irriteerde me. Dus vroeg ik haar of zij op de hoogte was van het RIVM-protocol.
"Ja, maar veel van onze patiënten komen met de metro of met de tram en dan is het mondkapje niet meer schoon."
"Moeten de patiënten dan ook hun kleren uittrekken?"
Er viel een wanhopige stilte.
Toen drongen de zalvende woorden van P. weer tot me door:
"Die mensen doen wat hun wordt opgedragen, El."
Maar is het nou zo moeilijk???
Eén richtlijn voor alle ziekenhuizen.
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten