Even wat lentekiekjes.
Aan de ene kant heeft het een ik heb geen zin meer uitstraling,
aan de nadere kant is er toch wel toekomstperspectief (een woord dat ik eigenlijk niet meer kan horen).
De historische schepen hebben allemaal een verhaal. Deze is bijzonder.
↑Niet echt
↓Echt
De middenstand probeert het hoofd boven water te houden.
Veel deuren staan open.
Voor passanten die even willen zitten zijn tafels en stoelen neergezet.
De horeca lonkt met dit mooie weer.
Iedereen schreeuwt dat de terrassen open moeten. Zeker nadat de beelden van een overvol Vondelpark de huiskamers binnenkwamen.
Ik begrijp dat.
Maar het is niet zo dat alle horeca ondernemers er zo over denken is mij tijdens mijn wandeling duidelijk geworden.
Hij was boos op de schamele fooi die hij maandelijks uit de staatskas krijgt: €1000,- waar hij alles van moet betalen.
"Nee, alsjeblieft geen terrassen open. Als het fout gaat moeten wij weer als eerste dicht. Dat zie je na een week al gebeuren. Laten ze eerst de vaccinaties rond krijgen en de IC's wat meer ruimte geven.
Een ander geluid dan ik iedere avond bij Jinek en OP1 hoor.
Een Rotterdammer met realiteitszin.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten