Hotel Slaak ziet er fantastisch uit. Het personeel is zeer vriendelijk.
Maar er mankeert van alles aan.
We logeerden drie dagen (op loopafstand van ons huis in verbouw) in dit splinternieuwe hotel.
Wij zijn al jaren Marriott-member, omdat we in de VS altijd lange tijd in de Residence Inn logeren, en dat heeft voordelen.
Zo hadden wij in eerste instantie een loft, inclusief ontbijt.
De eerste dag:
We waren zo moe van het schoonmaken en klussen dat we besloten er te eten.
Dat was matig. Typisch hotelvoer.
→Het pinapparaat werkte niet, dus ging ik binnen betalen.
"Zullen we het op de kamer zetten?"
"Nee, ik reken het liefst meteen af."
Dus dat deed ik, zij het bij de receptie.
Slapen deden we nauwelijks.
Dat lag aan de temperatuur. In de kamer is geen thermostaat. Je moet de receptie telkens bellen om te zeggen hoe warm/koud je het wil hebben.
Het lukte niet om de kamer te koelen.
Ik kon bellen wat ik wilde.
"U kunt naar een andere kamer," was om 23.45 uur de oplossing.
Dan maar zweten en de dekbedden wegtrappen. We waren te moe om nog een stap te zetten.
De volgende dag bleek het 24℃ te zijn geweest. Wij slapen het liefst bij 18℃.
Toen zijn we toch verhuisd en kregen een gratis upgrade naar een luxere kamer.
Nu ging het wel goed.
De receptioniste van dienst wist wel om te gaan met het systeem.
Wij sliepen heerlijk.
Maar vrijdagnacht ging het weer fout.
De jongeman van avonddienst bleef steevast volhouden dat hij wist wat hij deed.
Maar koeler werd het niet, integendeel.
Hij kwam naar boven.
"Heeft u de vloerverwarming aangezet in plaats van de airco, vroeg ik."
Ik liet hem de warme vloer voelen. Hij begon een verhaal over buizen.
"Ik zet hem op 16℃ voor u en anders moet u maar weer verhuizen naar een andere kamer."
Het was 23.30 uur toen ik het gewoon benauwd kreeg en manlief weer contact met de receptie zocht.
"Hoe warm is het nu in onze kamer?"
"Wilt u dat even herhalen? Zegt u 25℃??"
Maar deze dame van dienst liet zich niet uit het veld slaan. Inmiddels stond ik in mijn nachtpon beneden. Daar was het koel.
"Ik ga hem resetten en op 18 ℃ zetten."
Toen ik de kamer binnenkwam hoorde ik de airco zoemen. Wat een fijn geluid.
Het werd inderdaad koel.
Het ontbijt is ook niet om over naar huis te schrijven.
Een buffetje op het uitserveerbar van de keuken. Een koud gekookt ei en uitgedroogde broodjes.
In Corona-tijd moet je mensen allemaal een eigen grijptang geven, zoals ze bij de Zeeuwse Stromen hadden gezien.
Zaterdagochtend was het ineens razend druk en was er een groter buffet.
Het uitchecken nam, zoals verwacht, wat tijd in beslag.
De receptioniste belde de manager op zijn vrije dag uit bed.
Kijk, in de VS is er altijd iemand aanwezig die tot een bepaald bedrag bevoegdheid heeft. Daar wordt het meteen opgelost of geregeld. De service naar klanten/gasten toe is zoveel ruimhartiger dan in Nederland.
Manlief vond dat één nacht berekend mocht worden.
De manager haalde €100,- van de rekening en gaf een voucher voor een diner.
O, ja - nog iets.
De rekening van het diner ( zie →) van de eerste avond (kapotte pin) was ook op de kamer gezet.
Echt te erg.
Gelukkig kon ik het bonnetje van mijn creditcard laten zien.
Is De Slaak aan te bevelen?
Toen wij arriveerden zei ik volmondig JA.
Bij vertrek was het toch echt een vette NEEN.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten