↑Mijn vader rookte Lexington, zonder filter.
↓Mijn moeder wisselde nogal. Sowieso met filter.
Ik denk terug aan de verjaardagen in de Oranjelaan.
De kamer stond binnen no time zwart van de rook. De meerderheid rookte en alle merken werden in wijnglazen gepresenteerd.
Ook tantes die niet rookten, paften op een verjaardag voor de gezelligheid mee.
Ze inhaleerden niet.
Ja zelfs oma Egmond deed mee. Ze hield de sigaret tussen middelvinger en ringvinger geklemd en vergat de as af te tikken.
In plaats van trekjes te nemen begon ze te blazen waardoor er bij het aansteken van haar sigaret een grote vlam aan de peuk hing.
"Doe ik het goed, Ellen?"
"Ja oma. Vindt u het lekker?"
"Nee, maar het is wel gezellig."
Dankzij de brieven die mijn moeder in de oorlog schreef kwam ik erachter dat ze eigen teelt rookte.
Iets wat ik niet van haar had verwacht.
Zelf begon ik de slechte gewoonte toen ik een jaar of veertien was. Ik hoefde het niet stiekem te doen.
Mijn ouders vonden het goed.
Mijn dokterende moeder dacht zelfs dat de, volgens haar te dikke dochter, af zou vallen.
Integendeel, roken en lekker eten was een perfecte combinatie.
Inmiddels ben ik twintig jaar clean.
Waarom schrijf ik dit stukje?
Op Facebook komen regelmatig herinnert-u-zich-dit-nog-berichtjes voorbij die mijn geheugen opfrissen.
Deze asbakjes bijvoorbeeld↓ stonden inderdaad op de tafel wanneer oom Jaap en tante Diet om de week op vrijdag kwamen bridgen.
>>>Tante Diet en mijn moeder lagen eind februari 1955 op de kraamafdeling van Bethesda.
Ik werd op 28 februari geboren. En dag later Ineke het levenslicht.
Het was het begin van een hechte vriendschap. Best friends forever.
Vrijdag werd hun bridgeavond.<<<
Oom Jaap stak zijn Rothmans rood met een prachtige goudkleurige aansteker aan.
Tante Diet stak om het kwartier een Rothmans blauw op.↓
Met hen vergeleken waren mijn ouders beheerste rokers.
Eind jaren zeventig stopten mijn ouders van de een op de andere dag. Ze zeurden ook niet dat het zwaar -of moeilijk was.
Toen was het ook afgelopen met de wijnglazen vol nicotine.
Geleidelijk aan begon mijn moeder zich te ergeren aan rokers. Het werd van kwaad tot erger.
Ook voor hun beste vrienden.
Oom Jaap moest naar buiten om zijn Rothmans op te steken en ik hield hem - uit plaatsvervangende schaamte - gezelschap.
Hij kreeg een longziekte en overleed een paar jaar na mijn vader.
Tante Diet stopte ook toen rokers tot paria werden verklaard.
Zij verliet het leven toen ze ver in de negentig was.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten