Op stap met kleinzoon Tutti is een feest, maar wel een vermoeiend feest.
Zijn stem is onze wekker die de eerste ochtend om 5.30 uur afging en niet meer te stoppen was.
Je kunt nog zulke goede afspraken met hem maken, Tutti weet altijd wel een reden te vinden om ons aan te spreken.
De eerste twee nachten logeerden wij dus met ons drietjes in een hotel.
Hij is helaas weer in zijn "waarom fase" - wat vermoeiend is, maar waar hij niet altijd antwoord op krijgt.
"Banaan," antwoordt manlief steevast.
"Opaaaaaaa, je plaagt me."
Tijdens onze eerste strandwandeling (het was hoogwater) waren zijn laarzen niet bestand tegen een golfje Noordzeewater. Gelukkig waren we niet ver van het hotel, maar toch ver genoeg om mij er onophoudelijk aan te herinneren dat het wel heel vervelend voelde.
↑Ook zijn broek was nat.
We zijn daarom maar meteen naar het warme zwembad getogen.
In de auto op weg naar 't Zwin probeerde ik wat los te peuteren over school.
Tutti praat, wanneer hij vrij is, niet graag over school.
Hij is een vroege leerling en zit in groep drie bij een erg leuke juf Bloem voor wie ik een enorm ontzag heb.
De klassen zijn tegenwoordig erg groot en de kinderen zijn naar mijn gevoel veel drukker, omdat ze het ook drukker hebben.
Hoewel?
Ik moest ook naar zwemles. En naar balletles. En later naar tennis en hockey,
Maar ik kon wel naar huis, waar mijn drie jaar oudere zusje en ik ons moesten redden met de huishoudhulp - zo die er was.
We gingen na het kopje thee met een kaakje direct naar buiten om met de buur(t)kinderen te spelen.
Tutti gaat naar de BSO, wat ik tamelijk belastend voor hem vind. Maar voor werkende ouders is het een uitkomst.
De kinderopvang zou trouwens gratis moet zijn.
Terug naar ons gesprek in de auto:
"Heeft juf verteld over Pasen?"
"Nee, ik weet al wat dat is."
"Vertel!"
"Nee, dat weet je heus zelf oma."
We doen sommen, zijn favoriete vak.
Na wat optelsommen zegt hij: "8 min 8 is een verdwijnsom."
Ik schiet bijna in de lach.
"O - en wat is 9 min 7 dan?"
"Dat is een bijna verdwijnsom."
😅😅😅😅😅
Tutti is lid van een hockeyclub en steekt zich wekelijks twee keer (training en wedstrijd) in zijn gesponsorde tenue.
De gebitsbeschermer steekt half uit zijn mond.
Helaas bezit hij niet de sportgenen waar zijn grootvader en vader sinds hun prille jeugd wel over beschikken. Maar hij is wel fanatiek en vindt vooral de derde helft erg gezellig.
Laatst moest hij tegen onze oude club Leonidas.
"Ben je dan voor mij of voor Lidodidas," vroeg hij.
Dat vonden oma en opa een lastige vraag, temeer de Kralingers Tutti's team een fikse nederlaag bezorgden.
Zoals ik in mijn vorige blog al vermeldde genoot hij intens van alles wat er te beleven was in het natuurpark.
Na twee uur kon ik niet meer, maar als het aan Tutti had gelegen waren we nog een uur doorgelopen.
Hij wist veel en wilde nog meer leren.
Zo zette hij een telefoon op en luisterde aandachtig naar de uitleg over de ontstaansgeschiedenis van 't Zwin.
"En in de middelste eeuw ontstonden er dus stukjes land....."
Middelste eeuw voeg ik toe aan mijn persoonlijke woordenboek.
Het huis was prima.
Ik had expres een achtpersoons geboekt, zodat we ruimte over hadden.
Ook de locatie was perfect.
Voor kinderen is hier alles en we liepen in tien minuten naar het strand.
↑Er zijn altijd wat "aandachtspunten," to say the least.
Dat je voor die prijs al het beddengoed in slopen bij de voordeur moet zetten, dat je de vaatwasser schoon en leeg moet achterlaten, dat je het huis moet stofzuigen en dat je dan ook voor 10 uur vertrokken moet zijn, vind ik bespottelijk.
Maar over het algeheel was het een zalig Paasweekend.
Ik mis Cadzand!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten