In het jaar dat onze zoon werd geboren beleefde AZ'67 een glorieus jaar.
Met deze foto sla ik twee vliegen in één klap.
Wij logeerden tijdens dit weekend vol herinneringen in hotel Amrath in de binnenstad van Alkmaar.
Een prima hotel voor een schappelijke prijs.
Ik schat dat we hier in 1987 voor het laatst zijn geweest: er werd een verjaardag van de AMHC gevierd.
Inmiddels bestaat de club 102 jaar.
Vrijdagavond parkeerde P. de auto op wat ooit de Hoeverweg heette.
Reden: een diner met oud-bestuursleden van wat wij als een gezellige, levendige, goed functionerende hockeyclub ervoeren.
Ondanks de magere opkomst werd het een enorm gezellige avond. Het weerzien met oude vrienden was hartverwarmend.
Je realiseert je tijdens zo'n bijeenkomst maar al te goed dat de tijd veel verandert.
De club draait nu op de jeugd van toen.
Er moet geld komen voor een tribune.
Een tribune voor anderhalve toeschouwer. De rest zit namelijk steevast op het balkon.
Alkmaar moet uit de eerste klasse zien te komen.
P. en ik schrokken van de staat waarin het clubhuis zich bevindt.
Troeperig.
Laat die tribune nou maar even zitten. De positie ten opzichte van het hoofdveld is tenslotte verre van gunstig.
Pak de bar eens goed aan. Ik zag verdomd oud zeil liggen. Loshangende bedrading. Stukken tape.
Nogmaals: troeperig.
Het is onze club niet - maar het gaat ons wel aan 't hart.
De kleedkamers, die gelukkig wel een grondige renovatie zullen ondergaan, roken nog hetzelfde:
natte grond.
Zaterdag.
Egmond aan zee.
Down memory lane: de Voorstraat.
Bakkerij van de Schinkel, waar oma haar zoutloze broodje kocht, is overgenomen door een echte bakker.
Gelukkig is De Klok nog precies hetzelfde.
Ik wilde even kijken bij de sigarenboer annex souvenirs winkel of het meisje waar wij mee speelden (nu 63 jaar) er nog was.
Ja hoor, ik herkende haar meteen. Zij mij niet.
Waarschijnlijk heeft ze mijn zus en mij zo'n 55 jaar geleden uit haar geheugen verbannen.
Terecht.
Ze vond ons vervelende stadse kakkers.
Terecht.
Er was maar één reden waarom we met haar aanpapten: de uitstalling van snoep op de toonbank.
P. en ik liepen langs hotel/restaurant De Boei
Zo was het.
Het huis met het zonnescherm op de begane grond en drie woonlagen was van mijn grootouders.
Sinds begin jaren '90 ziet het er zo uit.
De vuurtoren van Egmond.
Opa was er veel te vinden.
1931
Ik haal opa er meteen uit: in zijn (veldwachter) uniform - 6e van links in de boot.
Hoe ouder ik word, des te meer ik naar mijn jeugd verlang.
Een jeugd waar Egmond en Alkmaar deel van uitmaakten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten