Alleen aan mijn zelfgebakken gevulde speculaas hing geen vies luchtje.
Waarom ik Onno Hoes, burgemeester van Maastricht, blogtijd gun?
Het houdt mij blijkbaar bezig.
Of beter gezegd: het roept vragen op.
Mag een burgemeester van een provinciehoofdstad zó dom zijn?
Hoe laag-bij-de-gronds kan de mens zijn dat hij iemand, die hem niets misdaan heeft, er zó in wil luizen?
Ik kan u wel vertellen dat ik al enige tijd geleden mijn jaarlijkse contributie aan Powned heb stopgezet.
***
De dag erop ging de beerput Moszkowicz op een kier.
Schulden, leningen, deurwaarder, beslaglegging, Gordon.
Daar volgde natuurlijk grappenmakerij op.
Maar de put gaat steeds verder open.
Bram zou een voormalig cliënt gevraagd hebben Jort Kelder een pak rammel te geven.
En weer lees ik dreigementen en chantage tussen de regels door.
De put is open en nu komt ook alles eruit.
Ik heb zeker geen medelijden met de ex-strafpleiter, maar het hypocriete "nu durven wij wel" gedrag vind ik (nu nog) "abject."
De grappen worden steeds wranger en de situatie voor Bram Moszkowicz wordt steeds benarder.
"Hoor wie klopt daar?"
Het waren zeker niet Sint en Piet.
Ook hier weer de vraag:
Hoe kan een intelligent, weldenkend mens - en volgens collega's een uitstekende advocaat - zo diep zakken?
Ambt, geld en (blijkbaar ook) vrienden kwijt.
***
De gulle Sint is vertrokken.
Naar ik hoop heeft hij die hele Zwarte Pieten kwestie meegenomen.
Want ook daar hing een rotlucht aan.
Ik ga de kerstballen oppoetsen en een tak uitzoeken voor dit cadeau van de Sint.
Mijnheer Moszkowicz, ik hoop dat U vrienden heeft en/of barmhartige familie. Anders is daar het Leger des Heils nog.
*******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten