De zaterdag begon zonnig, dus mocht Jacky weer vrijuit rennen op haar favoriete strandje.
Zeilen betekent hier laveren tussen de rotsen en oppassen voor de getijden. Prachtig om te zien.
We hadden het strand voor onszelf.
Het seizoen stopt hier eind augustus. Hoe anders is dat in Zeeland waar de rust pas na de herfstvakantie terugkeert.
Het zal met de afstanden te maken hebben.
Eind van de ochtend trokken de wolken samen en werd het ongezellig.
God kreeg de schuld en dus gingen we bij hem verhaal halen.
St. Theodore.
Een heel bijzonder kerkje in een gehucht, Tréduder, genaamd.
Jammer: kerken zijn hier niet dagelijks open. Dan moesten we de sleutel in La Mairie halen, maar die is op zaterdag gesloten.
Dus bekeken we de pronkstukken op het kerkhof.
Na de heilige Theodor was St. Brandan in Lanvellec aan de beurt.
Ook hier was de kerk dicht.
Die gadgets - uitingen van liefde - op de graven worden blijkbaar gestolen, ook hier in the middle of nowhere.
Misselijk.
Niet dat ik dit allemaal op mijn graf zou willen hebben, maar ik vind het wel aandoenlijk.
De doden worden niet vergeten.
Hier ligt een boer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten