Na bijna 15 jaar en ruim 280.000 kilometers heeft haar hart, de startmotor, het begeven.
Ik ben in tranen.
Echt? In tranen om een auto?
Ja, in tranen om een auto.
God, wat was ik trots toen we deze prachtige Saab in Leeuwarden ophaalden bij de dealer.
Het was het enige goede dat Friesland ons geboden heeft.
Nog nooit hadden we zo'n mooie, stoere auto gehad.
Nog nooit hadden we in zo'n heerlijke, veilige auto gereden.
En ze bleef er eeuwig jong uitzien. (foto, toen ze 10 was)
Toen de leasemaatschappij liet weten dat het tijd werd voor een nieuwe auto hebben de Saab aan onze zoon gegeven, die er langer in heeft gereden dan wij.
Wanneer ik hem bij Seve Golfcenter zag staan kon ik het niet laten even mijn hand op de motorkap te leggen en te fluisteren: "nog effe volhouden hoor."
Ik hield van die auto.
Een paar jaar geleden kreeg hij winterbanden van ons. Zo graag zagen wij J. in die auto rijden.
Ieder jaar, bij de APK, zat ik met geknepen billen te wachten op een telefoontje.
Het ging altijd net goed. Tot vandaag.
De auto-ambulance heeft haar meegenomen. Ik weet zeker dat dat ook voor zoonlief een emotioneel moment geweest moet zijn.
Een oude Saab is gewild.
Ik hoop dat iemand haar een nieuw hart en nieuwe longen gunt.
Dan bromt ze gerust nog eens 280.000 kilometers.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten