DONDERdag

 

Wakker worden vanwege een gillende migraine.

Of een donderende migraine.

 

Ik moet eruit om Jacky uit te laten. Manlief is in Rotterdam.

Gelukkig is mijn hondje gewillig en doet snel een plas en een poep.

 

Ik geef haar eten en neem zelf met grote tegenzin ook iets.

Het moet, anders valt de imigran 100 niet goed.

 

Daarna neem ik een douche.

Mijn nek moet los.

Maar de douche komt niet verder dan 30 graden.

Ziet mijn douche er niet nieuw uit? Donald Trump kan er zijn kuif in kammen.

Hij is twee jaar oud.

Kapot, zo luidt de diagnose van de monteur.

 

Ik slaap, mede dankzij de pil, mijn migraine weg.

Dan proberen Jacky en ik een stukje strand.

 

Terug vind ik een brief van Zeelandnet in het postvak.

We hebben al twee maanden geen Zeelandnet meer, maar ze bleven toch automatisch incasseren.

Storneren dus.

En daar volgt nu een brief op.

 

Ik bel de klantenservice, maar die hebben een bedrijfsfeestje.

Dus gooi ik er een mailtje tegenaan, waarmee natuurlijk weer een eindeloos getouwtrek op gang komt.

Pffff.

Zo'n dag dus.

 

Gedoe.

 

Gedoe ook over de steeds verder gaande uitspraken van Donald Trump.

De leiding van de Republikeinse Partij vindt het niet leuk, maar de kiezers horen graag zijn ferme taal. Het is hun taal. Hij verwoordt hun gevoelens.

Iedereen roept dat hij geen kans maakt, maar ik zou niet weten waarom.

 

Hij weet in ieder geval alle aandacht naar zich toe te trekken en dat kun je van de andere kandidaten zeker niet zeggen.

Wat in Frankrijk lukt, kan in de VS ook lukken.

 

Waar ik ook hoofdpijn van krijg is die discussie over respect. Over discriminatie. Over beledigen en kwetsen.

De Pietendiscussie verspreidt zich als een inktvlek naar ...... het Rijksmuseum.

 

Indianen, hottentotten, negers, Eskimo's..........HET MAG NIET MEER!!

 

Volkomen van de pot gerukt.

Waar zijn ze in godsnaam mee bezig. Het maakt me ziedend.

 

Voel ik mij nog wel thuis in dit land?

 

"'t Is een vreemdeling zeker die verdwaald is zeker."

 

That's me!

****