Deze heerlijke baby is vandaag 37 jaar geworden.
Iedere verjaardag gaan mijn gedachten terug naar die ijskoude 26ste februari 1979 in een Alkmaars ziekenhuis.
Ik kan die dag bijna van minuut tot minuut terughalen.
Onze zoon kwam niet langs de natuurlijk weg uit de veilige, warme (maar bijna uitgedroogde) baarmoeder.
Het waren angstige en pijnlijke uren.
De gynaecoloog was er allesbehalve gerust op.
Ik herinner mij dat mijn moeder een cursus volgde voor sportarts, dat mijn zusje zenuwachtig 's nachts vanuit Singapore belde, dat mijn vader vanuit Maasdam de sneeuw trotseerde om zijn kleinzoon te zien. Hij was net op tijd want een paar uur later werd mijn baby bij mij weggehaald.
Foutje van het ziekenhuis waardoor ons dismatuurtje in een couveuse belandde.
(Link. Het viel samen met dat drama in Emmeloord)
Enfin, dat veel te kleine mannetje werd groot.
Op 26 februari 1986 vierden wij zijn verjaardag in Zierikzee.
Hij was ziek en was thuis.
We hadden een fiets voor hem gekocht. Op de groei.
Een tweedehands fiets.
Een tweedehands fiets die eigenlijk te groot was.
Hij was niet blij met zijn cadeau, maar durfde dat niet te zeggen.
Ik zag het.
Manlief en ik moesten er even (achter gesloten deuren) uitkomen, maar die fiets ging linea recta terug.
Zoonlief kreeg zijn fiets.
Ik weet niet of zijn rode wangen en glanzende ogen van de koorts -of van blijdschap waren.
De visite nam plaats voor de televisie.
Rijen dik.
Evenals de dag dat hij geboren werd is ook die zevende verjaardag een dag die ik nooit zal vergeten.
Met dank aan de Elfstedentocht.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten