Deze lag in mijn bus.
Ik ben geen lid maar stem in Rotterdam wel op Leefbaar Rotterdam, de enige daadkrachtige partij met een duidelijk geluid.
Na de zomer beginnen de landelijke verkiezingscampagnes.
Aboutaleb wil zijn vriend Samsom niet voor 't hoofd stoten en heeft er blijkbaar lak aan wat het beste voor de PvdA is.
Toch een vreemde stellingname.
Sinds "De twee gezichten van Ahmed Aboutaleb" kijk -en luister ik met enige argwaan naar de Rotterdamse burgemeester.
Landelijk stemde ik vooralsnog altijd VVD.
De laatste keer aarzelde ik, maar eenmaal in het stemhokje kreeg ik slappe knieën.
Die knieën zijn de afgelopen vier jaar een stuk sterker geworden.
Rutte blijkt een slappe premier die zijn beloften niet nakomt.
Nu weet ik dat er in onverwachte situaties een andere weg ingeslagen wordt, maar het economisch rampgebied Griekenland stond al jaren op de kaart.
Ook de Arabische lente met de daaraan verbonden volksverhuizing naar Europa was niet nieuw.
En sinds 2001 weten we dat een wereld zonder terrorisme niet meer bestaat.
Inmiddels brokkelt de EU af.
De westerse Europeanen zien er geen heil meer in. Ontevredenheid groeit.
Zie welke landen op de wachtlijst staan:
Turkije (lees dit)
Montenegro
Macedonië
Servië
Albanië
Daar word ik niet blij van, to say the least.
De Britten willen een escape en dat kan ik me voorstellen, maar ik hoop dat ze erin blijven.
Ik mijmer en soms vloek ik dat de liberalen zo dom konden zijn.
Wat als de VVD-fractie wel naar Geert Wilders had geluisterd en zijn Turkije visie serieus had genomen.
Hoe groot had de liberale partij kunnen worden als hij voorman was geworden?
Groot en met deskundige, bekwame mensen (die ontbreken bij de PVV).
Helaas:
As is verbrande turf
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten