Met gemende gevoelens stond ik afgelopen zaterdag weer bij het borstbeeld van Pim Fortuyn.
Ieder jaar op -of rond 6 mei sta ik wel even stil bij Pim.
Ik schreef vaak over die bezoekjes: over 6 mei, wanneer iedereen de roes van 5 mei nog aan het uitslapen was en een handjevol mensen de moeite nam Pim te herdenken.
Dat viel me altijd enorm tegen.
Veel woorden - maar geen daden.
Zaterdag werd zijn vijftiende sterfdag herdacht.
Er waren "belangrijke" mensen.
Politici, columnisten, journalisten en er was veel pers.
Volgend jaar sta ik weer op een uitgestorven plein.
Dat weet ik nu al.
Herdenking Pim Fortuyn
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten