Sacherijnig

Online een badpak kopen durf ik niet.

Nadat ik vandaag in vijf pashokjes mijzelf in zo'n elastisch korset heb staan hijsen weet ik dat zeker.

Ik moet een badpak passen.

Helaas, want ik vind het vreselijk. Op het ondergoed na moet namelijk alles uit.

Ik ben dus niet geslaagd.

Goh, maar ze is toch zo afgevallen, hoor ik u denken.

Dat ben ik inderdaad, maar mijzelf in die passpiegel zien vind ik nog steeds geen pretje.

Zeker niet in badpak.  

Het maakt mij behoorlijk sacherijnig.

Van onder is alles te groot. Van boven te klein.

Er zit geen ons teveel meer aan mijn bovenbenen en billen, maar mijn borsten puilen als zachte kadetjes uit de cups. Als ik probeer ze terug te duwen komen ze er aan de zijkanten uit.

Ik ben onevenredig verdeeld, zeg maar.

Dus als het in de winkel niet lukt, dan kan ik het online wel helemaal vergeten.

Ik moet dus tot Amerika wachten. In Florida wonen veel onevenredig verdeelde vrouwen.

Met de pest in mijn onevenredig verdeelde lijf liep ik de verbouwde Bijenkorf binnen.

Het verlangen naar vroeger doemde op. Maar die tijd komt nooit weer.

De Bijenkorf heeft voor de nouveau riche koers gekozen. Je hoort er nauwelijks Nederlands meer.

Zelfs op de bovenste verdieping rook het naar Chanel No.5.

Bij de lingerie hingen nog twee gouden badpakken in maat S.

Ik zag een jong "Louis Vuitton" stel staan kijken bij de lingerie.

"Lekker setje," hoorde ik hem zwoel zeggen terwijl hij zijn hand op haar billen legde.

Het prijskaartje was zwaarder dan het reepje kant.

Ik kreeg onbedwingbaar veel zin in een Hema tompouce.