En route

'

Gelukkig gaat de wekker in mijn hoofd om 6.10 uur af.

We willen om 7 uur rijden.

Het is zaterdag dus we verwachten geen problemen.

"Ik rij de auto vast voor."

'Okee, ik moet nog een plas en kom dan naar beneden.'

Ik ga naar de wc en check nog even de kamers.

'Jackyyyyyy!!!'

Geen reactie.

Die zal dan al wel in de auto zitten.

P. komt toch nog naar binnen.

'Ben je wat vergeten?'

"Ja, Jacky."

Hij roept haar, maar geen reactie.

Dan loopt hij naar de slaapkamer. "Jackyyyyy!!!"

Trippel, trippel.

Madame had zich weer verscholen onder het bed: daar waar ze de afgelopen dagen, tijdens het inpakken, veel zat.

Bang dat we haar zouden vergeten.

We vertrekken om 7.15 uur.

Scheuren door Duitsland is er niet meer bij. Onmogelijk met al die wegopbrekingen.

De snelheidsaanduidingen verspringen per minuut: van 100 naar 60 naar 130 naar 80.....

Vermoeiend en razend irritant.

We belanden in twee files, waarvan een veroorzaakt is door een (naar het zich laat aanzien) fataal ongeluk.

De rillingen lopen over mijn rug.

Tussen Karlsruhe en Freiburg zien we een lege weg aan de andere kant. Geen tegemoetkomend verkeer.

En dan......politie, brandweer en ambulances hebben de weg gebarricadeerd.

Weer een gruwelijk ongeluk.

Sanitaire stops maken we niet meer bij de overvolle tankstations, waar je tegenwoordig 70 cent moet neertellen voor een vieze wc.

Wij pakken de groene P. met gratis wc. Daar waar Jacky ook behoorlijk kan worden uitgelaten.

Jacky moet in Duitsland in het tuig en is daar nogal verbolgen over.

Om 15.15 rijden we Zwitserland binnen.

Ik heb een hotel geboekt in Buochs.

De moeheid maakt even plaats voor mooie, dierbare herinneringen aan de vakanties in Iseo met ons zoontje.

We parkeerden toen de caravan op een weide aan het Vierwoudstedenmeer, op loopafstand van dit hotel. 

Het hotel is gedateerd en de kamers zouden een opknapbeurt kunnen gebruiken.

Maar wij hebben een enorme suite met een goede, functionele badkamer. Allemaal heel basic, maar prima. 

De locatie, direct aan het meer, is subliem.

Wat het hotel "staande" houdt is het Italiaanse restaurant.

De ogen vallen bijna dicht boven de pizza, maar ik wil mijn blog eerst posten.

Sorry, ik heb mooiere stukjes geschreven.

😫