De dag begon somber maar droog.
De start was een beetje lamlendig.
We hadden donderdagavond heerlijk Thais gegeten. Manlief een beetje veel meer dan ik en dat moest hij 's nachts letterlijk bezuren.
Ik had het gevoel alsof ik een avond flink had doorgehaald, maar ik had geen druppel alcohol gedronken.
Dus kwamen we moeilijk in de benen.
We hebben een P-label waardoor we snel op de baan zijn.
Maar wat een amateuristisch gedoe.
Dat was me gisteren bij het kopen van de tickets al opgevallen.
Ik kocht twee vierdaagse tickets, maar kreeg een A-viertje dat moest worden uitgedraaid op een klein printertje waar geen papier in zat.
Vandaag toonden wij bij de ingang die papieren, die met regen natuurlijk pap worden.
Er was geen scanner.
Ondertussen ging een mevrouw achter een kampeertafel onze rugzakken doorzoeken.
Maar de scanner liet op zich wachten en de rij werd langer en langer, want iedereen had een te scannen A-viertje bij zich.
Toen kwam er iemand die autoriteit uitstraalde.
Hij gaf opdracht iedereen zonder scannen binnen te laten.
Eerst naar de driving range.
Ook de speelschema's zijn allesbehalve regenbestendig.
Dus moest de paraplu eraan te pas komen en stapte ik moedig naar de 15e green, vanwaar ik ook een mooi zicht had op de 16e -en 18e tee.
Onderweg kwam ik een levende golflegende tegen:
Laura Davies.
En daar kwam de Nederlandse speelster. Ze had de verste approach, maar maakte het niet goed af op de green.
Het putten van de dames valt over het algemeen tegen, als ik zo eerlijk mag zijn.
Anne mopperde op zichzelf.
De British Open is niet geworden wat ze ervan hoopte. Ook Davies zien we niet terug op zaterdag.
Wij gingen terug naar ons appartement: naar Jacky, warme soep en thee.
Daar kunnen jullie je in Nederland nu helemaal niets bij voorstellen.
⛆ vs🌞
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten