We moeten deze druilerige, donkere maanden zien door te komen.
's Avonds struin ik Netflix af.
Ik heb mij door zes jaargangen Peaky Blinders gewerkt. Dat was geen straf.
Over The Crown was ik minder enthousiast.
In de VS kon ik helaas de leerzame -en onthullende miniserie The Roosevelts net niet afzien.
Ik hoop dat Netflix Nederland deze documentaire snel op de buis brengt.
Bankier van het verzet kon mij niet boeien. Dat heeft met het acteerwerk te maken.
De intriges in de soapserie Greenleaf worden steeds ingewikkelder.
Ik vind het heerlijk. Helaas ben ik door alle jaargangen heen, maar er komt volgend jaar vast weer een vervolg. Dat hoort bij soaps.
The Missing (Saknad) is een spannende Zweedse miniserie die je op een avond af kunt -en wil zien.
Even een Martientje: The Two Popes zou ik Oscarwaardig willen noemen.
De casting voor deze film is zo goed getroffen en de beelden (vooral wanneer je zo van Rome houdt als ik doe) zijn prachtig.
Iets totaal anders is The Laundromat, een veelbesproken, omstreden film over de Panama papers.
Ik ben geen fan van Meryll Streep, maar in dit geval ging het om de inhoud van de film.
Gebaseerd op een waargebeurd financieel drama, met een dikke satirische saus overgoten.
Tja, en gisteravond aarzelde ik.
Our Souls at Night leek mij een zwijmelfilm. Een tearjerker.
En in dat laatste had ik geen zin.
Dus met enige scepsis zette ik de film aan.
Vanaf de eerste scène tot de aftiteling zat ik "in de film."
Het verhaal is "nou ja."
Maar het spel is fenomenaal.
Jane Fonda (82 jaar) en Robert Redford (83 jaar) zetten hun karakters heel geloofwaardig neer.
Opvallend.
Drie films met een grijze rolbezetting.
Daar kwam geen grime aan te pas.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten