Dit lijkt mij toch klare taal.↕
Er is een landelijke mondkapjesplicht. Wettelijk vastgelegd.
In mijn Coop-winkeltje, dat als eerste gratis mondkapjes verschafte en waar al het personeel al maanden mondkapjes draagt, werd ik vanmiddag op de vingers getikt.
Twee mensen achter mij bij de kassa hadden geen mondkapje op en daar zei ik vriendelijk iets van.
De een haalde meteen een maskertje uit zijn zak, maar de oudere vrouw verontschuldigde zich dat ze hem niet bij zich had. Ze hield ook geen anderhalve meter afstand.
Kreeg ik toch een snauw vanachter de kassa.
"Hier is geen mondkapjesplicht mevrouw. Wilt u zich niet met de klanten bemoeien!"
"Pardon?? Er is een landelijke plicht. U bent strafbaar."
"Onze filiaalhouder heeft beslist dat het in deze winkel niet verplicht is, dus u mag dat niet tegen de klanten zeggen. En in andere supermarkten zoals Albert Heijn is het ook niet verplicht."
Deze bullshit discussie ging door totdat ik de winkel uitliep.
Ziedend was ik. Niet zozeer vanwege de mondkapjes, alswel de toon waarop ik was aangesproken.
En de dommigheid. Ongekend.
Ik deed de rest van mijn boodschappen en kwam bij de brievenbus (de eerste kerstkaarten naar het buitenland zijn op weg) een bus van de gemeente tegen. Het raam stond open dus ik sprak de chauffeur aan en vertelde wat er was gebeurd.
Hij maakte er meteen een notitie van en beloofde er achteraan te gaan.
Eenmaal thuis belde ik de supermarkt. De filiaalmanager was er niet, dus moest ik het met de leidinggevende doen - die heel beleefd en vriendelijk was.
Ik vertelde was er gebeurd was.
Ze schrok. Uit haar antwoord begreep ik dat ze de spelregels nog niet helemaal kende.
"Maar er zijn mensen die geen mondkapje hoeven te dragen," zei ze.
"Die moeten dat dan aantonen met een officiële medische verklaring," legde ik uit.
Ze luisterde en beaamde dat er ook in deze winkel wel degelijk een mondkapjesplicht geldt.
"Zeg dat even tegen alle personeeldleden."
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten