Van caravan naar hotel.

Het weer bleef exceptioneel slecht. Normaliter zouden we naar huis gaan en wachten op betere tijden, maar we kunnen niet naar huis. De caravan is ons huis.

We hielden het er niet langer uit. Het water stond ons (bijna letterlijk) aan de lippen.

Alles in -en buiten de caravan voelde vochtig aan. Ik bleef dingen verplaatsen en arme Jacky wist ook niet meer waar ze het moest zoeken. Onder de luifel sopte het als een doordrenkte spons.

Vrijdag stormde het. Onze aardige overbuurman was er niet. Hij woont gelukkig in Dirksland, dus niet te ver weg. Met andere buurtgenoten hebben we zijn voortent gered. Die vloog regelrecht de lucht in.

Omdat het seizoenhouders zijn stond de voortent vol huisraad. Toen ze arriveerden (ze waren natuurlijk opgebeld) schrokken ze wel. Met zes man hingen we aan de tent terwijl vier anderen binnen de tent probeerden te redden.

Saignant detail: ze hadden deze caravan net ingeruild voor een nieuwe – dus schadevrij inleveren zou wel zo fijn zijn.

Met alle man -en vrouwkracht hebben we geholpen met het leeghalen en afbreken van de tent.

Zaterdag toch even snel naar de flat om de stand van zaken op te nemen en de post op te halen, waaronder een dikke prent voor te hard rijden (mea culpa).

Het badkamermeubel komt pas het tweede deel van juni. Zo ook het douchescherm.

Met boos blijven krijgen we het niet eerder. Bouwmaterialen lopen vertraging op, zo hadden wij ook op het nieuws gehoord.

Die nacht begon het weer te plenzen. Manlief riep radeloos: “Niet weer!!”

’s Nachts om drie uur ben ik achter dit machientje gekropen en wist godzijdank een hotelkamer te boeken.

Zondag hebben we de caravan verlaten. We gaan er ook niet meer kamperen, er kleeft tegenspoed aan.

We waren nog niet op Schouwen, of Jacky begon opgewonden te piepen. Ze was zo blij om op bekend terrein te zijn.

In Renesse komen we bij. De batterijen moeten hier opgeladen worden.

Er wachtte ons hier warmte en comfort.

Vrijdag halen we de caravan op en gaan we naar Kijkduin. Dan zitten we niet te ver van onze kinderen en kunnen we Tutti laten genieten van het buitenleven.

Dit hotel is fantastisch ingesteld op de pandemie. We bestellen eten en halen dat op het gewenste tijdstip op. 

De locatie is beter dan goed – direct achter de duinen bij de strandopgang.

Eind mei: dit strand zou toch vol badgasten moeten liggen.

Het lijkt wel een winterse dag.

Gisteren, eerste pinksterdag, kon je over de hoofden lopen.

Kijk eens hoe het vandaag is.

Op de zandplaat was het wel druk.

En daar genoten wij van.

Bij het inchecken kon ik opgeven hoe laat we ons ontbijt willen ophalen. We krijgen een tasje met eigen tang waarmee we lang het rijkelijk gevulde buffet gaan.

Genieten!