Pregasso

Dat kerkje boven ons fascineert me al vanaf het moment dat we de camping opreden.

St. Pietro in Pregasso. Een gehucht waar zeer luxe woningen staan. En we konden de camping zien.

Het kwam zomaar in ons op er naartoe te rijden, nadat we eerst een oud adres hadden bezocht waar we ooit heerlijk hadden gegeten.

↑Een agriturismo die indertijd gerund werd door een olijfboer en zijn vrouw. Zij stond in de keuken, hij bediende. Ze spraken alleen Italiaans. De olijfolie was fantastisch. Maar zij kon ook heerlijk koken.

En het was zo simpel. Een tafel onder een olijfboom met gigantisch uitzicht over het meer. Zo was het. Maar zo bleek het niet meer te zijn. 

Er is blijkbaar goed geboerd. Hun eenvoudige optrekje heeft een facelift ondergaan. Wij zagen zwembaden en luxe ligstoelen. Olijven plukken doen ze niet meer.

Kortom, eenvoud heeft plaatsgemaakt voor overdaad. 

Rechtsomkeert en dus, zoals gezegd, naar het dorpje Pregasso.

Echter, we hadden geen schoenen aan en zeker geen wandelschoenen. De trappen heb ik op mijn slippers bestegen en P. op zijn klompen. Dalend moesten we elkaar vasthouden.

Maar het was mooi. 

Weer een “ontdek je plekje dag.”

*****