STEL:
Je gaat met een boodschappentas in je fietstas boodschappen doen.
Bij de supermarkt aangekomen haal je de tas uit de tas om een lege fles af te geven.
Je doet je boodschappen en gaat naar de kassa.
Na het betalen doe je de boodschappen in de fietstas.
Dan realiseer je je dat de boodschappentas verdwenen is.
Je kijkt om je heen.
Op de grond?
Op de band?
De caissière vraagt wat je zoekt.
"Een heel dun boodschappentasje. Maar wel heel dierbaar. Ik kreeg het toen we ons hondje gingen ophalen."
Het meisje achter de kassa kijkt je onbegrijpend aan.
Je loopt de winkel weer in.
Bij de bakker vraag je of er een tas is gevonden.
Hetzelfde doe je bij de groenteafdeling.
Je kijkt argwanend om je heen.
Heeft iemand jouw tas?
Je loopt geïrriteerd de winkel uit.
Je hangt de fietstas aan de bagagedrager.
En dan....
Dan zie je de tas aan je arm hangen.
Dan lach je in jezelf.
Dan vloek je in jezelf.
"Seniel."
Laat dat STEL maar gerust weg.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten