Laatste blog van het jaar

Het is inmiddels traditie: taart voor de brandweer.

Ik hoop dat we ze vanavond niet te vaak voorbij zien komen, maar aan de knallen te horen vrees ik het ergste.

Het land staat sowieso op ontploffen.

Boodschappen hoefde ik gelukkig niet meer te doen.

In de Lusthofstraat was er geen doorkomen aan, zo zag ik op veilige afstand.

Wel moest ik nog even naar de stomerij.

Een laatste dag impressie.

De kersttijd is afgelopen. 

De komende dagen regent het weer goede wensen en voornemens.

Een van mijn wensen is dat de scholen weer snel opengaan. 

Lieve lezers: moge uw wensen uitkomen!

Tot in 2022!!

****

De verwarring die Diederik Gommers schept

Gisteravond verscheen er op social media een fragment uit een door De Balie georganiseerd online interview met OMT lid Diederik Gommers. 

Natuurlijk stond Twitter meteen op tilt.

Covid als "peanuts" betitelen schoot bij "vaxxers" in het verkeerde keelgat en is koren op de molen van "anti vaxxers." Het vergroot de scheuring.

En het is juist die onrust in de maatschappij die mij angstig maakt.

Gommers zette direct een bericht op Instagram waarin hij zei dat zijn woorden uit hun verband waren getrokken.

Ik ging op zoek naar het hele interview, dat ik hier plaats↑.

Inmiddels heeft De Balie dit op Twitter gezet:

“Het fragment waarmee we het programma aankondigden was wat kort en ongelukkig gekozen. Helaas verschuift de aandacht daardoor van het interview naar een tweet, terwijl Gommers een aantal zeer opmerkelijke uitspraken doet.”

Opmerkelijk was het zeker.

Een paar weken geleden waarschuwde Gommers nog voor "code zwart" en riep hij iedereen op vooral te gaan boosteren. Ook verweet hij het kabinet slap ingrijpen. Maar hij zei tevens geen ruzie met De Jonge te hebben en koffie met de minister te gaan drinken. 

Van die Gommers is in dit interview weinig te bekennen. Enfin, kijk en verbaas u.

Een paar maanden geleden schreef ik al over inconsequente uitspraken van Gommers. Ik dacht dat het aan oververmoeidheid lag. Naast zijn 10-urige werkdagen op de IC was hij bijna iedere avond te gast in een talkshow, gaf interviews in het EMC, vergaderde hij met het OMT en wist ook nog tijd te maken voor Instagram.

Waarom doet hij dit, vraag ik mij af?

Waarom laat hij zich uit over verdeeldheid binnen het OMT? Waarom de sneer naar De Jonge? Waarom vraagtekens zetten bij bijwerkingen van de vaccinaties?

Om te scoren bij de jeugd? Omdat hij binnenkort stopt als hoofd van de Nederlandse IC's en dus uit het OMT stapt? Om populair te zijn? 

Hoog tijd voor zijn opvolger: Iwan van der Horst - wen maar vast aan dit gezicht.

Liefde, oorlog, Covid - het verhaal achter een ring

Over een paar weken is het twintig jaar geleden dat mijn moeder vrij onverwacht, na een kort ziekbed, overleed.

In het ziekenhuis, waar zij niet wilde sterven.

Bij de verdeling van haar juwelen, een passage in mijn boek, bleef deze ring over. 

Ze droeg hem altijd.

Ik vond hem niet mooi vanwege de steen.

Mijn oudste zus zei, toen ze mijn aarzeling zag: "Oma heeft de verlovingsring van Jan, na de oorlog, voor mama laten veranderen. Dit is het resultaat."

Dat was gedeeltelijk waar. Er zat oorspronkelijk iets kleurloos in. Mijn moeder was dol op robijnen en heeft die er later in laten zetten.

Maar zoals het bij de verdeling van de inboedel in 2002 ging - ik liet mij door de geschiedenis leiden. Het ging mij puur en alleen om de emotionele waarde.

De ring verdween in de bijouteriedoos.

Ik houd niet van robijnen.

En nu heb ik hem 80 jaar na dato, met het doel dat ik hem ook dagelijks zal dragen, laten vermaken bij Brunott - een vertrouwd adres op de Karel Doormanstraat.

Vorige week, de lockdown was net ingegaan, kon ik de ring met saffier ophalen.

Het was een spannend moment.

Ik liep door een uitgestorven centrum. Normaliter kun je in deze kersttijd over de mensen lopen.

Hoe zag de stad er in 1941 uit, het jaar dat mijn moeder en Jan zich verloofden?

Het centrum was weg. Een spookbeeld.

Het bombardement luidde het begin in van een vijfjarige lockdown.

Mijn grootouders waren geëvacueerd naar De Bilt. ↑Daar werd de verloving gevierd.

Mijn moeder en Jan vochten tegen de bezetter en sloten zich aan bij Vrij Nederland en Trouw.

Jan Penning werd in 1944 opgepakt en in Kamp Vught gefusilleerd.

Ik kan mij geen voorstelling maken bij het verscheurend verdriet dat mijn moeder heeft moeten doorstaan, maar ze vocht door en mede door haar zwichtte Trouw niet.

Als ik beelden probeer op te roepen raak ik in paniek en duw ik ze weg.

Rotterdam is altijd de stad van mijn moeder gebleven.

Ze keerde er in 1954 met mijn vader naar terug.

↓En dit is de ring anno 2021.

Zie die gerimpelde, oude hand.

Het doet mij denken aan de hand van mijn moeder........en aan vergankelijkheid

****

Westerkwartier

Een Covid-wandeling door wat ik eigenlijk het mooiste deel van Rotterdam vind.

In huis was het +25 ℃ - ik moest de schermen laten zakken: voor de bloemen en om het stof niet te zien.😊

Buiten voelde het aan als -5 ℃. Moe had zich wel goed ingepakt, maar was de handschoenen vergeten.

↑  De rododendrons zijn klaar voor het voorjaar.

↕Mooi beeld: oud en nieuw. 

In de gedempte Zalmhaven in Rotterdam wordt in bijna vier jaar tijd de Zalmhaventoren gebouwd. Op 25 oktober 2018 ging de eerste paal de grond in. De hoge toren wordt 215 meter hoog en is daarmee niet alleen het hoogste gebouw van Rotterdam, maar ook van de Benelux. In de flat komen 256 appartementen. Op de top komt een panoramaterras. Naast de Zalmhaventoren staan straks twee gebouwen van 70 meter met 196 appartementen en 33 eensgezinswoningen.

↑Nostalgie, "ik wil het terug sentiment": Chalet Suisse.

🎅🎅Warme kerstdagen, lieve lezers.🎄🎄

*****

Geboosterd

Manlief zat iedere ochtend met de RIVM website in de aanslag.

Om 11 uur precies werden/worden de jaartallen bekendgemaakt.

Hijzelf heeft half november een derde vaccinatie gekregen vanwege de CLL. Dat betekent dat hij in februari in aanmerking komt voor een booster, tenzij er dan een aangepaste vierde vaccinatie is.

We zien het wel.

Hoe dan ook, op zondag 12 december werd ik geroepen.

"El, je kunt een afspraak maken."

Ik logde meteen in.

Geen Rotterdam. Wel Gouda of Rijswijk.

Na een aantal keren resetten kreeg ik wat ik wilde, al was het mij niet vroeg genoeg.

Afgelopen vrijdag had ik naar Rijswijk gekund, maar ik koos voor Crooswijk - en dat was vandaag.

Van alle kanten werd ik gewaarschuwd. Het zou razend druk zijn.

Op de televisie zag ik ellenlange rijen. Wat een ellende.

Waarom hebben mijn ouders mij Ellen genoemd?

Nou, ik was dus zenuwachtig de laatste dagen. De angst voor drukte.

Mijn afspraak was om 15.55 uur, volgens de statistieken het drukste moment van de dag..

"Je moet je warm aankleden, El. Voor het geval dat je uren buiten in de rij moet staan."

Gehoorzaam volgde ik zijn goedbedoelde advies op.

Ook had ik mij voorgenomen vroeg te gaan.

Om 8.30 uur was ik er.

De auto kon ik nota bene voor het gebouw parkeren.

Geen rij te bekennen.

Vijf minuten heb ik vooraan bij de deur moeten wachten, daarna was het aanschuiven en liep het best wel goed door.

Het aantal medewerkers dat betrokken was bij deze procedure: 

1. portier.

2. aanwijzer loket inschrijving.

3. loket inschrijving. 

4. aanwijzer 2e loket inschrijving.

5. 2e loket inschrijving.

6. aanwijzer prikhokje.

7. prikster (na twee keer Pfizer kreeg ik nu Moderna).

8. aanwijzer 15 minuten wachtruimte.

Na acht minuten ben ik opgestaan, want er stond een rij voor het "het gele boekje loket" en zo kwam ik toch aan mijn 15 minuten. 

Achter mij stonden twee mannen, niet op anderhalve meter afstand van elkaar, te klagen. De een kwam uit Puttershoek, de ander uit Zwijndrecht. 

Boos dat ze naar Rotterdam moesten komen. Boos op het wachten, terwijl het vlot verliep. Boos op alles.

"Maar u heeft uw booster," zei ik. "En ze doen het fantastisch hier!"

Ik kon het gezeur de twee mopperkonten niet aanhoren.

"Zo is dat," zei de vrouw van de Zwijndrechter. "Ik ben dolblij dat ik 'm heb."

"Ja, maar....," ging de Puttershoeker verder.

"Nee niks," viel ik hem in de rede. "Wat schiet u op met dat geklaag? Wees blij dat u gevaccineerd bent."

Weer viel de vrouw, die zich duidelijk ook ergerde, mij bij. "En afstand houden, precies wat die mevrouw zegt."

9. "het gele boekje loket'.

10. aanwijzer uitgang.

Ik heb ze allemaal gecomplimenteerd en bedankt voor hun inzet en geduld.

Om 9.15 uur was ik thuis, geboosterd en wel.

*****

Driebruggenloop

 

Om niet helemaal dicht te groeien leg ik mijzelf iedere dag minstens een uur wandelen op.

Zolang het droog is is dat geen straf.

Deze wandeling maakte ik eerder, maar blijft leuk.

↑Dat is één.

↑Dit is twee.

↑Dit is drie.

↑En dit is de lamlendigheid van Rotterdamse studenten.

Je fiets netjes neerzetten is zo knorrig.

*****