De biografieën van Martien en Erica Meiland gaan als zoete broodjes, zeker nu er zoveel ophef is over Islam-uitspraken van mevrouw Meiland.
Ze exploiteren hun levensverhalen in allerlei vormen en dat is een lucratieve business - ook voor schrijver Jan Dijkgraaf, met wie Erica Meiland een uitgeverij is begonnen.
Het wachten is op "Meiland," de film gevolgd door de musical.
Martien verkoopt online Italiaanse sjaals. Hij kreeg een eigen programma, mocht in het panel van "Wie van de Drie" en "Ranking the Stars" en schoof/schuift in menig praatprogramma aan.
De bron ligt bij "Ik vertrek."
Het chateau gebeuren is volkomen ontspoord. De laatste serie, verhuizingen van miljoenen villa naar miljoenen villa, vond ik behoorlijk saai.
Mocht er weer een serie komen, dan zien we de oude -en de jonge familie weer naar een andere miljoenen villa verhuizen, want er stonden te veel fans bij de vorige miljoenen villa.
Saillante, vermakelijke scène: kleindochter Claire werd naar De Witte School gebracht.
Het schijnt dat Martien en Erica Meiland op de PVV stemmen.
Prima - hun goed recht.
Maar het grootste deel van de PVV-achterban kan zich niet veroorloven wat de familie Meiland allemaal tentoonspreidt.
Dat het huis van Maxime vol staat met gesponsorde spullen vind ik daarom een beetje pijnlijk.
Van die overdaad hadden wij ons buik een beetje vol.
Natuurlijk mag Erica zeggen wat zij denkt. En als zij dat verstandig vindt, dan moet ze dat zeker doen.
Maar na het Akwasi-akkefietje bij Veronica Inside had ze kunnen weten dat er een fel op gereageerd zou worden.
Want het Islam-onderwerp ligt nou eenmaal gevoelig in Nederland.
Had ze een pinguïn-non vergelijking gemaakt, die ik ook treffender vind en die in het verleden weleens door een cabaretier is gemaakt, dan had iedereen er hard om gelachen.
Medelijden heb ik niet. Wie zich brandt moet op de blaren zitten.
Wij slapen heerlijk op ons Emma matras en blijven dat doen. Nivea staat nog steeds in het badkamerkastje en een stuk Milka sla ik niet af.
Ik blokkeer niets en niemand.
Nederlanders zijn blijkbaar dol op levensverhalen. Is het nieuwsgierigheid?
Johan Derksen, Wim Kieft, René van der Gijp, Dirk Kuyt.......................maar ook mensen waar ik nog nooit van gehoord heb vinden hun leven dusdadig interessant dat er een boek van moet komen.
Ze mogen dan ook aanschuiven in talkshows.
En de echte schrijvers?
Jacqueline Kennedy en Coretta King waren de twee vrouwen wier biografie ik gelezen heb.
Het levensverhaal van Angela Merkel staat nog op mijn verlanglijstje.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten