En vacance - Monsieur

**********************************************************
Vandaag ging de reis van Pouilly naar Bresse-sur-Grosne, zo'n dertig kilometer ten westen van Chalon-sur-Saône - in het landelijk Loire-Saône gebied.

We hadden een chambre d'hôtes geboekt voor drie nachten.

Toen we om kwart over drie de gezamelijke huis/eetkamer van het gastenverblijf binnenkwamen werden we door een bont gezelschap van dertigers en hun stoet kinderen verwelkomd. Het was een gekakel tot en met en de lunchtafel stond er afgekauwd bij.
Een alternatief zooitje in een prachtig gerestaureerde boerderij.

Volgens de jeune Madame maakte het bonte gezelschap aanstalten om te vertrekken - maar die indruk kreeg ik niet echt.
Eerlijk gezegd dacht ik dat het vrienden van Monsieur & Madame waren, die de grote stad een weekend ontvlucht waren om bij hun vrienden op de campagne een gezellig weerzien te vieren.
Nu het seizoen toch nog niet was aangebroken konden de chambres d'hôtes mooi voor privé-aangelegenheden gebruikt worden.

Onze kamer zag er perfect uit. Licht, ruim, smaakvol ingericht, geen tv en met een mooi uitzicht. Internet werkte volgens Madame, die ons de kamer wees.

Mooi niet. Althans niet op de slaapkamer.
Dus liep ik met mijn laptopje naar de huiskamer en probeerde het daar. P. ging op bed liggen en wachtte argwanend af. Ik liet de deur expres openstaan.

Monsieur ging onverstoorbaar door met puinruimen en schonk alleen aandacht aan zijn vrienden en het zestal kinderen.
Totdat ik zei dat het niet lukte.

Hij nam mij mee naar buiten - zette me in een koud, winderig hoekje en zei dat het daar zou moeten lukken. Ik vroeg of het de bedoeling was dat ik drie dagen in de kou ging zitten wanneer ik wilde internetten.
Daar reageerde hij niet op.

Binnen twee minuten was ik weer binnen.
Ik ging aan de, inmiddels ontruimde, tafel zitten. Maar wat ik ook probeerde......................geen internet.
Wel verbinding met de WiFi - maar verder gebeurde er niets.

Dus zei ik weer dat het niet lukte.
Madame kwam binnen en Monsieur fluisterde iets tegen haar - duidelijk over mij. Toen wist ik dat dit fout zou gaan.

De vriendengasten verdwenen ineens allemaal naar de achtertuin en Monsieur dirigeerde mij weer naar buiten. Ik moest nu maar zien te connecten met zijn privé-aansluiting.

Weer vroeg ik of ik dat alleen buiten kon bereiken. Nou ja, ik moest dan maar dicht tegen de muur van zijn huis aan gaan zitten, dan pakte mijn laptop misschien een signaal op.

Ik herinnerde hem aan ons telefoongesprek en de e-mail waarin hij had bevestigd dat er internet access was.
Toen kwam de aap uit de mouw. Hij kon er niet meer omheen. Er waren problemen tussen WiFi en internet in het gastenverblijf. 
Ja, demain zou er een techneut naar komen kijken. Blablabla.

Op dat moment kwam P. (die vanuit de slaapkamer blijkbaar alles had gehoord) naar buiten. "We are leaving," zei hij stellig.

Toen werd Monsieur driftig. Hij sommeerde ons direct onze spullen te pakken en zijn erf te verlaten.

Gelukkig hadden we nog niets uitgepakt. Ik deed nog even snel een plas.
Blijkbaar hoorde Monsieur het closet doortrekken. Hij stoof de trap op en zei dat ik niet naar de wc mocht of hij zou dat in rekening brengen.
"Leave now. Directement", schreeuwde hij.

Het ventje was helemaal door dolle.

Waarschijnlijk omdat zijn eigen leugens hem nu letterlijk en figuurlijk duur kwamen te staan.
***********************************************************************************