De mondkapjes discussie

Mijn kapster zei dat ze geen mondkapje gebruikt, tenzij het verplicht wordt.

Ik was er even stil van.

Dit is haar motivatie.

1."Wij houden sowieso anderhalve meter afstand."

2. "Dan moet ik bij iedere klant een nieuw mondkapje opzetten. Dat kost mij teveel. 

3."Als de klant in de stoel zit hou ik verder mijn mond dicht. Dus geen praatje."

Ik ben er niet tegenin gegaan. Dat heeft helemaal geen zin.

1. Op anderhalve meter knippen is onmogelijk. 

2. Tja, wat is een mensenleven waard? "Ellen, als jij dat wil - dan doe ik dat," kwam niet in haar op.

Of verhoog de prijs met een paar duppies. Het gaat hier om niet-medische mondkapjes.

3. Hoe simpel kun je denken.

Misschien had ik aan moeten bieden een mondkapje voor haar mee te nemen, maar de onverschilligheid beviel me niet.

Kun je eindelijk open, is dit hoe je erin staat.

Ik heb mijn afspraak afgezegd.

Vanmorgen was ik in het Ikazia voor bloedafname.

Thuis had ik mijn plas in een (met schoonmaakazijn omgespoeld) potje gedaan. Ik voorzag dat dat geweigerd zou worden, maar probeerde het toch. Een ziekenhuis-wc is wel de laatste plaats waar ik wilde zijn.

Met mondkapje op en handschoenen aan liep ik het ziekenhuis binnen.

Ik verwachtte iemand met een thermometer, maar een grote computer meet het in een flits wanneer je erlangs loopt.

Secuur is dat ding zeker, want er werd iemand uitgevist met een te hoge temperatuur.

Het was lunchtijd, een rustig tijdstip.

Mijn potje werd inderdaad niet geaccepteerd.

Gelukkig was de baas van de afdeling aanwezig (met wie ik een paar jaar geleden gesproken had naar aanleiding van een klacht over "misprikken" dat leidde tot een giga bloeduitstorting) op het moment dat ik mij meldde.

De laborante probeerde me gerust te stellen. "De wc's worden echt heel frequent schoongemaakt, maar als u wilt dan kan ik het wel even checken hoor."

"Het is helemaal geen probleem om de schoonmaakdienst te bellen als ik daarmee uw ongerustheid kan wegnemen. Ik begrijp u volkomen" zei de baas.

Hij zag alleen mijn opgemaakte ogen.

"Nee hoor, doe ik wel even met de spuitbus," zei de laborante.

Hoe ver strekt mijn hypochondrisch gedrag?

Ik durfde niet te zeggen dat ik eigenlijk liever de schoonmakers de wc liet schoonmaken.

De gehandicapten-wc werd mij toegewezen nadat ze die had schoongespoten.

Godzijdank wist is er nog een plasje uit te persen en dit keer mikte ik goed. 

Maar natuurlijk gaat bloedprikken op anderhalve meter niet.

Nogal logisch.

Dan zou het toch logisch zijn dat laboranten en verpleegkundigen mondkapjes dragen, zou je denken.

Nee dus.

Dat vond ik dus echt...........nou ja.😠

Ik kon het niet laten.

"Waarom dragen jullie geen mondkapjes??"

"Onze temperatuur wordt iedere dag gemeten en als je ziekte-symptomen hebt blijf je thuis. Ziekenhuis policy."

"Maar je hoeft geen symptomen te hebben om toch besmet te zijn," probeerde ik tevergeefs.

"Er wordt van de bevolking zoveel gevraagd. Ik doe zo mijn best om aan alle eisen en adviezen van het RIVM te voldoen - maar in het ziekenhuis hoeft het personeel geen mondkapjes te dragen. Dat maakt het nog verwarrender."

De laborante die de wc had schoongemaakt liep langs.

"Maar u heeft er toch een op," sneerde ze. 

Gelukkig wel, ja.

En ik blijf ze (binnen) zeker dragen.

******