20 mei, 2020

Heen en weer



Eer we helemaal klaar zijn met het ochtendritueel is het al kwart over twaalf.

Ik zal eens uit de doeken doen waarom we zo laat aan de vrijetijdsbesteding kunnen beginnen.

We worden om half tien wakker.
Om beurten maken we gebruik van de badkamer/douche, die ik (als laatste) meteen schoon -en droog maak.
Rond kwart voor elf zitten we aan het ontbijt, waar we ruimschoots de tijd voor nemen.

Daarna ga ik het huishouden doen en manlief leegt cq. vult containers, emmers en wat dies meer zij.

Ik doe, om het bij te houden en omdat alle voorzieningen gesloten zijn, iedere dag een (ondergoed) wasje. Het grote spul spaar ik op.
Volgende week moet ik naar Rotterdam en dan doe ik daar hopelijk snel een was.

De was droogt geweldig in de Friese wind.

Als laatste neem ik de kastjes af en komt de stofzuiger tevoorschijn.

Tja, en dan is de ochtend voorbij.

↓ Het flesje met desinfecterende lotion bij de slager is verdwenen. Hij heeft nu een prachtige volautomatische dispender.


In Boornzwaag gingen we met het pontje over.
Er zou een prachtig wandelpad zijn. 
Niet dus, het was een fietspad. U begrijpt.......

We liepen een stukje.
Aan een fietsend echtpaar uit Sneek, dat even stond uit te rusten, vroeg ik of ze handlotion bij zich hadden. Dat hadden ze. 


De Kralingse Plas is mooier kan ik u verzekeren.


Hier kreeg ik bijna een hartinfarct.
Er stond een camper met twee grote loslopende honden: een labrador en een rotweiler.

Wij hadden Jacky net even los, maar konden haar snel aanlijnen.
De bazin van de twee honden had ze duidelijk niet onder controle, dus die kwamen razendsnel op Jacky af.

"Rustig blijven," hoorde ik manlief zeggen - maar Jacky begon fel te blaffen en voelde zich duidelijk bedreigd. Dat voelden wij alledrie trouwens.

In de verte hoorde ik de bazin gillen "kom kom," 
In eerste instantie deinsden ze terug voor het gekef, maar dat was van korte duur.

Jacky (aan de lijn) had geen schijn van kans tegen die twee reuzen en dat besefte met name de rotweiler zich heel goed. Die stond bijna neus aan neus met onze kleine teckel.
Ik hoorde zijn vijandig gegrom en heb toen in een flits mijn lieverdje opgepakt.

"El, niet doen - straks grijpt hij jou," schreeuwde manlief.

Met Jacky in mijn armen ben ik zonder om te kijken weggerend.

Wat er achter mij gebeurde wilde ik niet meer zien.
Snel terug naar de pont. 
Pas in de auto kwam ik tot rust.


↓ Onze directe buren (vaste plaats) zijn gearriveerd.

Zij hebben hun hondje twee weken geleden moeten laten inslapen en Jacky kreeg een bal die ze als een sinaasappel wist te pellen.

Ze bewaakt het speeltje met hart en ziel, tot in haar etensbak toe.


De camping loopt aardig vol voor dit Hemelvaartweekend.
Een sloepje huren zit er niet in. Uitverkocht.

Dat moeten we ook niet in Langweer doen, zo is ons geadviseerd.
€120,- voor een dagdeel is van de gekke.

Volgende week eens in Balk of Heeg kijken. 

Geen opmerkingen: